Karanlıktan Gelen Aşk |Mavi ve Aşk Serisi1|

Özel Bölüm💫 Özgürlük!

Şaşırdınız değil mi?

Bu bölüm "Hayal öldü mü?" Ve "Araf Melsa olsun" diyenler için geliyor :)

Keyifli okumalar :)

Hava yazın geldiğini tatlı tatlı belirtirken bahçenin köşesinde rüzgârda sallanan dut ağacına baktım. Dutu bayılarak yediğim için Karan bu ağacı diktirtmişti. Şimdi ise kucağımda oğlum ile birlikte gölgesinde oturuyorduk. Gerçi Yalgın halinden pek mutlu görünmüyordu ama onun için yapabileceğim bir şey yoktu.

"Boncuk gözlü oğlum, neden böyle yapıyorsun annecim?" bebek dilinde bana sesler çıkartırken gülümseyerek tombul yanaklarına öpücük kondurdum.

"Tamam, baban gelecek. Biraz sabret." Şimdi de tükürükler saçarken sarı saçlarını arkaya doğru ittirdim. Yedi aylık bir bebeğe göre saçları fazla uzundu, Karan kestirmemizi söylese de altın gibi parlayan bu saçlara kıymak istemiyordum. Bazen ince lastik toka ile saçlarını toplasam da bu Karanı deli ediyordu. Ne o öyle kızım, kız gibi yapmışsın oğlanı diyordu. Aklıma gelen şeyle gülümserken gördüğüm kişi ile gülümsemem iki katı daha arttı.

"Sevgilim, hoş geldin." Üzerinde ki gömleğin düğmelerini açmış bir şekilde bana doğru gelirken yerden destek alarak ayağı kalktım. Karan Yalgını kucağına alıp ardından da dudaklarıma ateşli bir öpücük kondururken hissettiğim sıcaklıkla kendimi geri çektim.

"Senin ateşin mi var?" gözlerinden parıltı geçerken elimi alnına koydum.

"Hiç bana öyle bakma Karan! Resmen ateşin var! Hemen ılık bir duş al."

"Sende gelirsen neden olmasın ki?" gözlerim şaşkınlıkla açılırken Yalgını kucağından alıp sinirle söylendim.

"Hemen KARAN!" sesim yükselirken yüzünü buruşturmuş bir şekilde bana arkasını döndü.

"Alınma, evde küçük çocuk var." Homurdanarak geldiği yolu geri giderken bende arkasından ilerledim.

"Sabah evden çıkarken bir şeyin yoktu. Rüzgârda falan mı kaldın? Hem de bu sıcakta?"

"Hayır kalmadım. Kadın sen beni çocuk gibi azarlayacak mısın?" sinirle bana döndüğünde şirince sırıttım.

"Hayır, sevgilim öyle şey olur mu?" yüzümde ki sırıtmayı silip öfkeyle soludum.

"Hemen duşa Karan! Ateşinin düşmesi lazım!" sinirle yanımdan ayrılırken bende Yalgını odasına götürdüm. Oyuncaklarının arasına bıraktığımda Karanın sesi evin içerisinde yankılandı.

"ŞANS!" Karan odada kükrerken tekrardan Yalgına bakıp ardından da Karanın yanına koşturdum. Banyoda ki gördüğüm manzara ile gözlerim açılırken dehşete düşmüş gibi yanına ilerledim.

"O sırtındakiler kızamık belirtisi mi? Yoksa bana mı öyle geliyor?"

"Siktir kızım bu ne?"

"Kızamık!" şaşkınlıkla söylediğim şeye ben bile inanamazken Karan hiç inanamıyordu.

"Bu yaşta nasıl olursun? Hem kimden kaptın bunu?" duşun olduğu kısma giderken merakla ona bakıyordum.

"Birkaç gün önce Yalgını parka götürdüğümde bir çocuk sevmiştim."

"Yalgını o çocuğa yaklaştırdın mı?" kafasını salladığında mırıldandım.

"Ben sana giyecek bir şeyler çıkartayım sonra da doktora gideriz. 30 yaşındasın ve başına gelen şeye bak! Şaka gibi gerçekten!" onu banyoda bırakıp odaya gittiğimde arkamdan sinirle söyleniyordu. Bu haline gülümserken giyeceği kıyafetleri çıkartıp ardından da Hayal ablayı aradım.