Karanlıktan Gelen Aşk |Mavi ve Aşk Serisi1|

♣️47♣️ Hikâye

Keyifli okumalar:)

"Sen beni seversen en güzel gülen ben olurum!"

                                                                                                 Leyla İle Mecnun

Kayalıklardan çarpan su sesi kulaklarımı dolduruyordu. Minik yağmur damlacıkları üzerimi ıslatırken denizden gelen o güzel kokuyu içime çektim. Sarı saçlarım yağmurun etkisiyle tutam tutam ıslanırken hiç istifimi bozmadım. Yağmurlu havaları hiç sevmezdim. Havanın kasveti içimi boğardı ve beni olduğumdan daha kötü yapardı. Oturduğum kayalıklardan hafifçe kıpırdandım, yağmur şiddetini göstermeye başladığında omuzum da hissettiğim ceket ile başımı hafifçe kaldırıp gelen kişiye baktım. Tanıdık yüz bana hafifçe gülümserken ellerimle taştan destek alıp kalkmak için hafifçe doğruldum.

"Otur!"

"Seninle uyumlu bir ikili olduğumuzu söyleyemeyeceğim maalesef, iyi günler!" diyerek gitmeye yeltenmiştim ki olduğum yere adeta çakıldım!

"Küçük kız çocukları babalarını dinlerler Şans! Sen ne zaman yaramaz bir kız oldun? Karandan çocuk yaptığından beri mi?" dudaklarım şaşkınlıkla açılırken o yanıma oturup ayaklarını salladı.

"Aslında ne var biliyor musun? Bazen içimde ki iyi adam hissini uyandırıyorsun, sonra aklıma Karan geliyor ve ben o kötü adam oluyorum!"

"Karandan ne istiyorsun?" gözlerimin içine baktığında bakışlarımı kaçırdım. Bir zamanlar huzur veren mavilikler şimdi beni ürkütüyordu.

"Hiçbir şey istemiyorum, zamanında ondan alacağımı aldım. Daha ne isteyeyim ki?"

"Neden yaptın? Neden Karanın ailesin ondan aldın?" gözlerimiz tekrardan buluştuğunda korkusuzca maviliklerinin en derinine baktım ve orada gördüğüm adam tüylerimi ürpertse de gözlerine bakmaya devam ettim.

"Kardeşin doğdu. İsmini öğrenmek ister misin?" başımı hayır anlamında salladığımda dudağının bir tarafı yukarı doğru kıvrıldı.

"İsmi Karahan, Karanın abisinin adı.." dediğinde dudaklarım şaşkınlıkla aralandı.

"Cinsiyeti kız değil miydi? Karın otelde büyük bir mutluluk ile bize bunu söylemişti."

"Ufaklık sürpriz yaptı." başımı salladığımda bakışlarını benden alıp denize çevirdi.

"Hikâyeyi öğrenmeye ne dersin?"

Hayal

İki haftadır yaptığım rutin bir iş olan oturma eylemini bugün daha farklı bir şekilde yapıp ayaklarımı yataktan sandalyeye uzattım. Cahit sayesinde hastahane odasında yeni yeni buluşlar gerçekleştiriyordum. Elimi boynumda ki gazlı beze götürdüm, ilk zamanlarda ki kadar canım acımasa da boynumu sağa ya da sola çevirdiğimde canım acıyordu.

O gün vücudum da hiç hissetmediğim kadar acı hissetmiştim. İlk önce kulaklarıma silah sesi dolmuş ardından cam kırılma sesi gelmiş hemen sonrasında ise boynumda yakıcı bir acı hissetmiştim. Hastahane de gözlerimi açtığımda Cahit kızarmış gözleri ile bana bakıyordu. Ondan öğrendiğim kadarı ile –ne kadar söylemek istemese de- evine saldırı düzenlenmişti, kırılan cam parçaları sağ yüzüm ve boynum başta olmak üzere pek çok yerime zarar vermişti. Yüzümde cam kırıklarının verdiği zarar ufaktı fakat boynumda ki çok tehlikeliydi. Şah damarımın birkaç milim ötesinde bir kesikti ve bu Cahit'i deli etmeye yetiyordu.