Karanlıktan Gelen Aşk |Mavi ve Aşk Serisi1|

♣️27♣️ Karanın Rüyası

Keyifli okumalar:)

Gözlerim şaşkınlıkla açılırken Karan sinirle söylendi.

"Bu kadın ağacın tepesine tüneyen baykuş mu?" dudaklarımdan hafifçe bir kıkırtı çıkarken Karanın bakışları bana döndü. Gülüşüm yavaşça solarken arka tarafımıza araba yanaşması ile Karandan uzaklaştım. Sabah Hayalin evinde gördüğüm insanlar arabadan inerken gözlerimin açılmasına neden oldu.

"Rojbin, Haydar!" Reyhane teyze onlara seslenirken Karan merakla sordu.

"Onlar kim?"

"Hiçbir fikrim yok."

"Teyzem onlar kim? Sabahta görmüştüm?" sesim sokakta yankılanırken Karan arkamda kahkaha atıyordu.

"Kardeşimle eşi." Karan kolumu kavrayıp kendisine çekerken yerimde hafifçe savruldum.

"İyi akşamlar." Diyerek kolumu ondan kurtararak apartmana doğru koşturdum. Şaka gibiydi resmen! Apartmandan içeri girdiğimde daire kapısının açık olduğunu görmemle yüzümde gülümseme oldu. Arkamdakilere yakalanmak istemiyordum.

"Nerede kaldın?"

"Kapının önünde Reyhane teyzenin kardeşi ve kocasını gördüm." Gözleri açılırken içeri çekildim.

"Tüm gün boyunca bizi mahvettiler, daha birkaç saat önce bu evden çıkıp gittiler! Neden geri gelmişler ki?" dudaklarımı umutsuzlukla büktüğümde salona ilerledi. Bende peşinden giderken merakla sordum.

"Lina nerede?"

"Bir arkadaşı ile buluşacaktı. Gelsin yemek yeriz." Başımı sallayıp kendimi koltuğa attım. Hocanın ödev olarak verdiği kâğıdı çıkartırken kâğıda umutsuzlukla baktım. Bunları nasıl ezberleyecektim?

"Sen yorulmadın mı? İstersen yarın çalış."

"Yarın tüm gün çekimim var. Çalışmaya vakit kalmayacak." sessizce karşı koltuğa otururken dizlerimi karnıma çekip tanımları ezberlemeye başladım.

Yarım saat sonra beynim bulanırken kâğıdı yan tarafa fırlattım. Hepsini okumuştum, birkaç tanesini ezberlemiş bazılarını da ilk defa duyuyormuş gibiydim. Kapı çalarken midemde bunu bekliyormuş gibi guruldamıştı. Lina salona koşarak girerken birkaç kez gözümü kırptım.

"Ne oldu?"

"Dışarısı buz gibi! Dondum." Sobanın başına ayakkabıları ile giderken Hayal gözlerini kocaman açtı. Tamam, birazdan büyük bir kasırga kopacaktı.

"Ayrıca Reyhane teyzenin kardeşi esir aldı. Şaka gibiydi! Ayrıca Karanı soru yağmuruna tutuyorlardı. Nescafe üçü bir arada gibiler resmen biri havadan diğer ikisi karadan!" kahkahalarımız havada uçuşurken Lina devam etti.

"Yazık adama, en son bayık bakışlarla bakıyordu. Dünyaya geldiğine pişman olmuş bile olabilir." Karanın o hali gözümün önüne gelirken dudaklarımdan tekrar kahkaha firar etti.

"Hadi yemeği yiyelim. Siz gelmeden hazırlamıştım."

Ellerimizi yıkayıp mükemmel gözüken yemekleri bir bir midemize indirdik. Sessizliğe çatal bıçak sesleri eşlik ederken son bir lokmayı ağzıma atıp arkama yaslandım

"Yemekler harika olmuş." O sırada telefonumun sesi duyulurken ayağı kalkıp salona
ilerledim.

"Efendim." Mert Bey'in çağrısını cevaplarken neşeli sesini duydum.

"İyi akşamlar Şans, çekim yarın öğlen olacak. Adresi mesaj atarım." Ardından da telefon kapanırken şaşkınlıkla olduğu yerde kalakaldım. Bu adam neden bu kadar az konuşuyordu? Mutfağa geri gittiğimde kızlar merakla bakıyordu.