♣️34♣️ Karanın nesi var?

37K 1.5K 208
                                    

Keyifli okumalar:)

Gözlerimi açtığımda yatakta tek başıma olmam canımı sıkmıştı, hafifçe doğrularak gözlerimi odanın içinde gezdirdim. Karan neredeydi?

"Karan?" odada sesim yankılanırken dejavu olmuş gibi hissediyordum. Üzerimde ki çarşafı ayaklarıma doğru itip hızla yataktan kalktım. Başım hafifçe dönse de kendimi hemen toparlayıp komodine tutundum. Gözümün önünde ki siyah noktalar gidince banyo kapısına gidip tekrardan seslendim.

"Karan orada mısın?"

"Karan?" tekrardan seslendiğimde oda kapısından gelen tıkırtılar adımlarımı oraya yönlendirmeme neden olmuştu. Kapı açıldığında Karanı görmemle birlikte derin bir nefes aldım. Sanki üzerimde tonlarca yük vardı da biran da gitmiş gibiydi.

"Şans, iyi misin?" hızlıca koşup boynuna sarıldığımda afallamıştı. Sarılışıma karşılık vermeyip ellerini belime koydu. Beni kendisinden uzaklaştırırken gözlerine baktım. Kahveliklerinde endişe kırıntıları dolaşıyordu.

"Ne oldu sana?"

"Yok, bir şey, sadece uyandığımda seni göremedim ya yine mi rüyadan uyandım diye korktum." Karan önüme gelen saçları arkaya atıp alnıma öpücük kondurdu.

"Rüya bitti sevgilim, artık mutlu olma vakti." Bu söylediğinden sonra içimden taşan mutluluk ve sevinç tarif edilemezdi. Yanağına öpücük kondurduğumda telefonumun sesini duydum. Karandan ayrılıp komodine ilerledim. Ekranda Hayalin ismi belirirken gülümsedim.

"Efendim." Karanda o sırada yatağın çaprazında ki tekli koltuğa oturmuş dikkatlice bana bakıyordu.

"Günaydın." Sesi tuhaf geliyordu.

"Günaydın, bir şey mi oldu?" Merakla sorum karşısında sesli soluğunu bıraktı. O sırada Karan dizine oturmam için işaret veriyordu. Onun bu haline gülümseyip dizine oturdum. Saçlarımla oynamaya başladığında eline hafifçe vurup dikkatimi Hayal ablaya verdim.

"Bu sabah ekmek almaya çıktığımda küçük bir çocuk bana seslendi." İyi de ne vardı ki bunda? Aramızda bir kaç saniyelik sessizlik oldu, hemen arsından da tekrardan sesini duydum.

  "Çocuğa baktığımda elinde küçük bir poşet vardı. Kırmızı poşeti elime hızlıca tutuşturup arkasına bakmadan da kaçtı gitti."

"Ne verdi?" merakla sorarken yerimde huzursuzca kıpırdandım. Anında Karanın boğuk sesini duyarken dudaklarımı ısırdım! Kahretsin!

"O kadar güzelsin ki papatyam, dokunsam solacakmış gibi..

                                                                     Ender Ortak"

Dikkatimi Karanın boğuk sesinden ve kararmış gözlerimden alıp Hayale çevirdiğimde çığlığım etrafta yankılandı. Ayağı kalkıp şokla bağırmaya devam ettim.

"Ne demek Ender Ortak sana hediye bırakmış?!" Şaşkınlıkla kurduğum cümlenin bile bir anlamı yoktu! Odaklandığım tek şey Ender Ortak'tı!

"Korkuyorum Şans, çok korkuyorum."

"Ben ne desem bilmiyorum. Rüyamda o kadar kötü birisi değildi değişmiştir belki, olamaz mı yani?"

"Karan aynı çıkmıştı.." Hemen lafını kesip bakışlarımı Karana çevirdim.

"Karanında bazı halleri rüyadakinden farklı merak etme." Karan dik dik bana bakarken omuz silkip balkona doğru yürüdüm,

Karanlıktan Gelen Aşk |Mavi ve Aşk Serisi1|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin