Karanlıktan Gelen Aşk |Mavi ve Aşk Serisi1|

♣️4♣️ Alex Bey!

Keyifli okumalar:)

Yüzünde ki öfke, bedeninde ki gerginlik beni korkuturken yerimden hafifçe kıpırdayıp bir adım geriye gittim. Gözlerinden ateş çıkarken yutkunmak istemiştim. Boğazım kuru olduğu için acıma hissederken o bir adım daha atıp ellerini birbirine vurdu.

"Küçücük bir kız çocuğu evimi karıştırıyor."

"Kapıyı kilitlemeseydin karıştırmak zorunda kalmazdım. Kusura bakma, tanımadığım bir adamın evinde kalacak değilim. Şimdi, ya kapıyı açarsın ya da ben bu evi kafana yıkıp öyle giderim."

"Buradan gidebileceğini mi sanıyorsun?"

"Sanmıyorum. Gideceğim!"

Yüz ifadesi daha da korkunç bir hal alırken vücudumu dikleştirip gözlerinin içerisine baktım. Aramızda birkaç adım kaldığında dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı. Eliyle ileride ki camı gösterdiğinde gözlerimi kırptım.

"Şurada ki pencereden kafanı çıkarıp etrafa bakmanı tavsiye ederim. Etrafta bu kadar adam varken değil gitmek şu kapıdan bahçeye çıkamazsın."

"O yüzden mi kapıyı kilitledin?" benim yüzüm gülerken onun yüzü hala aynı ifadeyle bakıyordu.

"Kalacağın odayı biliyorsun." O gözden kaybolurken derin bir nefes verdim. Bakışlarımı etrafta gezdirdim ve aşağı doğru inen merdivenleri görünce sevinçle yerimden fırladım. Merdivenleri hızla inerek karanlık bir koridora girdiğimde elimle duvara dokundum. Usulca ilerlediğimde haritam elimin altındaki sert duvardı. Nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu ama ben yine de ilerlemeye devam ediyordum. Birkaç adım daha attım ve elimin altında boşluk hissettiğim an olduğum yerde durarak oraya doğru yöneldim. Birkaç adım atmıştım ki hissettiğim kapı kolu ile kapıyı yavaşça açtım. Dışarıdan yansıyan lambalar içeriyi aydınlatırken gözlerimi kırpıştırdım. Odada birkaç eşya vardı, adım attığım an fark ettiğim bedenle gözlerim kocaman açıldı. 

Kocaman siyah bir beden bana bakarken olduğum yerde hareketsizce durdum. Köpek hırlamaya başladığında titrememek için kendimi sıktım. Kıpırdadığım an üstüme atlayabilirdi. Köpekleri severdim fakat bu köpek beni korkutmuştu. O dişlerini göstermiş şekilde hırlamaya devam ederken çığlık atarak olabildiğince hızlı koşmaya başladım.

"Ah lanet olsun! Bir bu eksikti ya gelmesene" biraz önce yavaşça indiğim merdivenleri ikişer ikişer çıkarken arkamdaki köpek havlıyordu. 

"Bir de hızlı! imdat ya!" dediğimde salona gelmiştik. Tam kurtuldum dediğim an ayağımın halının köşesine takılması ile sendeledim ve yere kapaklandım. Ellerimle yüzümü kapatırken parmaklarımda hissettiğim salya ile çığlık çığlığa ağlamaya başladım. Elime bir şey değdiğinde çığlıklarım daha da arttı. Vücudum sıcak bir bedene değerken elimi çekip bana sarılan adama baktım.

"Sakin ol." Köpeği başka birisi götürürken mırıldandım.

"O neden içeride?"

"Kilitli odaya girmeyi nasıl başardın?"

"O lanet oda kilitli değildi!" bakışları değişirken hizmetli elinde ki bardağı bana doğru uzattı. Suyu tek bir dikişte bitirirken bardağı uzatıp kalkmaya çalıştım. Korkudan titriyordum, konuşmak için halim bile yoktu. Kadının yardımı ile odaya çıkarken kaçma işini sabaha erteleyip biraz uyumak için yatağı yattım.

"İsterseniz duş alın." 

"Gerekmez." Diye mırıldandığımda odadan çıkmıştı. Titrek bir nefes aldım,  salyasını düşünmek istemiyordum. Gerçi o varlıklar o kadar temizlerdi ki bunu dert bile etmiyordum. Bu yüzden de yaşadığım korkuyu düşünmemeye çalışarak gözlerimi kapattım. Uykunun beni ele geçirmesini dileyerek derin bir nefes aldım.