THE CHARMED (HALCUNERA- the soul warrior) UNDER EDITING

CHAPTER 39-Dragon

MORTAL WORLD

OWEN STANT 

Ilang buwan ng nakalipas at pabalik balik parin ako sa isla upang hanapin si lhyian, kahit ni isang senyales ay walang palatandaan kung paano ito nawala. Napabutong hininga ako at sinipa ang buhangin na nasasagi ko habang naglalakad sa beach.

Napahinto ako ng bilang may tumilapon sa harap ko. Nangunot ang noo ko at nilapitan ito. Pinulot ko ito. Isang purselas na puting perlas ngunit biglang naging itim ito. Napamulagat ako at napapikit. Nagiimagin ba ako o namamalikmata dahil sa biglang pagbabago ng kulay nito. Ano 'to? At saka san galing ito? 

"Owen!" napabaling ang atensyon ko sa sumigaw. Its mang henry, palapit ito sa gawi ko. Mabilis kong tinago ang hawak.

"Ano po iyon?" 

"Nasa ibang linya ang lola mo" wika nito. Napatungo ako at sumunod rito. Siguradong sisermunan nanaman ako nun. 

"Hellow la" wika ko pagkadikit sa tainga ko ang telepono.

"Bakit umalis ka na hindi nagpapaalam sa akin?" sabi ko na ngaba. Napabuntong hininga ako, ilang beses na akong sinasaway na itigil ko na ang paghahanap kay lhyian ngunit ayaw ko dahil malakas ang kutob kung mahahanap ko siya at hindi ko mawari ang pakiramdam this past few weeks. Nais kung palaging narito sa isla.

"La-"

"Don't la me, ilang beses ko bang sabihin sa iyo na wala na siya?" napapikit ako sa sinabi nito. Hindi kayang tanggapin ng aking puso ang posibilidad na iyon. Hanggang hindi ko natatagpuhan ang katawan niya hindi ko tatanggapin ang ideang wala na siya.

Narinig kung bumuntong hininga ito "apo pati naman ako umaasang buhay pa siya ngunit ilang buwan na ang nakalipas at malapit ng mag isang taon?"

Napapikit at napahawak ako sa mata ko. "Kahit umabot ng ilang taon la hanggang hindi ko nakikita ang katawan niya hindi ako titigil" Alam kung napapailing ito sa sinabi ko. Baliw man ang sasabihin nito sa akin ngunit hindi parin ako bibitiw sa isiping buhay pa ito. 

Napatingin ako sa telepono ng marinig ang end tune nito. Napasandala ako sa sofa at hindi namalayang nakatulog.

"Lhyian" wika ko ng makita ang isang bulto ng isang babae na nakatalikod sa akin. 

"Owen, anong ginagawa mo rito?" wika nito ng humarap sa akin. Napalapit ako sa kaniya at hinapit upang yakapin. Is this real?

"Wait..wait! Anong ginagawa mo?" napapikit ako upang namnamin ang tinig nito. 

"Sorry for everything i've done" nilayo ko kunti ito upang matitigan ang mukhang matagal ko ng nais makita muli. Sa tagal kung paghihirap upang hanapin ito inamin ko sa sarili na mula umpisa palang ay may gusto na ako rito. Hindi ko lang magawang intindihin ang nararamdamang iyon dahil nanguna ang takot at pride ng isang owen stant. Kilalang snob at masungin na boss.