THE CHARMED (HALCUNERA- the soul warrior) UNDER EDITING

CHAPTER 81 - Separate World

**HALCUNERA**

Pagkalipas ng mahabang katahimikan, mababakas sa mukha nila ang lungkot. Mapait akong ngumiti sa mga ito.

"Hey guy's..it's okey. Isipin nalang natin na hindi ito nangyari? And beside from the start I'm not belong here." Pilit kung pinapagaan ang aking buses upang mabawasan ang lungkot na bumabalot sa amin.

Ayukong sa gagawin ko ay maging malungkot at mabigat sa mga ito. 

Umiling si elena "may iba pang paraan nera!" matigas nitong wika. Ngumiti ako at umiling. Alam kung hindi sila payag sa paraan na sinabi ni halcu. Ngunit ito talaga ang dapat mangyari. Sa umpisa palang hindi na ako kabilang sa mundong ito.

"Ito lang ang tanging paraan upang maibalik sa dati ang lahat." I breathed. Pinagmasdan ko ang mga ito isa isa. Kita ko ang pag iling nila at hindi pag payag sa sinabi ko.

Muli akong humugot ng hininga. Hindi ko na mapigilan ang pagtulo ng aking luha ng makita ang lungkot sa mukha ng apat kung kaibigan. 

"Hahanap kami ng ibang paraan" fero said.

Napayuko ako. Naramdam kong hinaplos ni owen ang aking likod. Pinahid ko ang luhang lumandas sa aking pisngi.

"Alam kung mahirap ito. Ngunit wala ng ibang paraan kundi isuko ko ang kapangyarihan ko upang bumalik sa dati ang lahat. Bilang hinirang na soul warrior responsibilidad kong gawin lahat upang mapangalagaan ang dalawang mundo. Ngayong wala na si hallow. Wala ng ibang dahilan upang manatili ako rito." Pinilit kung magpakatatag.

"Nera. Hindi pa tapos ang laban?" napasimangot si elena.

"No. Sa oras na mapaghiwalay ko at maisarado ko ang mga lagusan. Babalik sa dati ang lahat. Maging ang dating ganda ng enchanted world. Mahirap na iwan ko kayo lalo na't napamahal na kayo sa akin. Maging ang enchanted world napamahal na sa akin. Kaya ko ito gagawin dahil nais kung ibalik sa dati ang lahat." Napabuntong hininga ang mga hari't reyna.

"Hindi mo na kami maalala?" umiiyak na turan ni ajuha.

"Mawala man ang ala-ala ko ngunit hindi mawawala ang pagmamahal ko sa inyo. Lagi nyong tandaan na mas makapangyarihan ang pagmamahal" lalong napaiyak ang apat. Maging ang hari't reyna hindi mapigilan ang mapaluha.

I breathed deeply. Ilang ulit na akong huminga ng malalim upang mabawasan lang ang pamimigat ng aking dibdib.

"Kailan mo balak gawin ito?" bakas ko ang lungkot sa buses ni haring luki.

"Ngayon." Muli silang napatingin sa akin.

"Ngunit nera, masyadong mabilis?" tarantang wika ni reyna white.

Umiling ako "nagkakamali ka mahal na reyna. Marami na tayong sinayang na oras. Habang tumatagal na nakabukas ang mga lagusan ay hindi natin alam kung anong mangyayari. At maging ang dalawang mundo. Hanggat hindi napaghihiwalay ang dalawa may pusibilidad na hindi na babalik sa dati ito." Napakuyom ang kamao ang mga ito. Tumayo ako at napabuntong hininga.

Alam kung ito ang mangyayari dahil ramdam ko ang nagwawalang enerhiyang bumabalot sa mga lagusan.

"Kung iyan lang ang tanging paraan upang maibalik sa dati ang lahat. Wala na tayong ibang magagawa kundi gawin ito" matigas na wika ng hari ng sky nation. Kahit labag sa loob ng mga ito ay napatungo nalang sila.

"Bago ko ito gawin, nais ko sanang magpaalam muna sa mga nilalang na naging parte ng aking paglalakbay rito sa enchanted world" pilit kung sinabi ito ng normal.