Let's Sing Girl • 1D • VOLTOOID • #1

20. Harry

Ik wil net een deken pakken omdat ik het plotseling koud kreeg wanneer ik Maaike het kantoortje van Paul in zie lopen.

Ik loop zachtjes richting het kantoor en probeer het gesprek af te luisteren.

'Als eerst wil ik je heel erg bedanken voor het redden van het concert, daarvoor zal je een kleine beloning krijgen.' 

'Als tweede wil ik je een klein contract aanbieden.' De stem van Paul klinkt zakelijk.

 'Oké.' Je merkt dat Maaike niet weet wat ze moet zeggen.

'Lees het contract maar even, het gaat over een overeenkomst tussen ons. Je blijft samen met One Direction optreden tot Harry weer beter is en daar zal je voor betaald worden. Je zal waarschijnlijk een paar interviews moeten geven en dat soort kleine dingen.'

Mijn ogen worden groot: Hij wil me gewoon vervangen?

 'Lijkt je dat wat?'

Natuurlijk lijkt het haar wat!

Ze mag optreden met de naam van een wereldberoemde band, en dan werkt ze mij de groep uit.

Ik veeg het zweet weer van mijn voorhoofd af.

De kou heeft mijn lichaam verlaten en ik trek het vest uit wat ik aangetrokken had.

Waarom is koorts zo irritant?

Ik luister weer naar het gesprek.

'Dat lijkt me echt geweldig, maar daar kan ik natuurlijk niet zelf over bepalen. Ik moet het met mijn ouders overleggen.' 

 'Ik ben blij dat te horen. Ik neem aan dat je je ouders wilt bellen?' 

Niet veel later hoor ik dat er een stoel achteruit geschoven wordt en mijn ogen worden groot.

Snel gris ik mijn mobiel uit mijn zak, die door dat het zo snel ging eerst nog een keer op de grond valt.

Ik raap hem zo snel mogelijk op en neem een zo nonchalante houding aan.

'Hoi Harry.' Mompelt Maaike wanneer ze de deur opent en me verbaast aan kijkt.

Ik grom en kijk weer naar mijn mobiel.

Kut! Ik hiel mijn telefoon ondersteboven. 

Wanneer ik zeker weet dat Maaike me niet meer kan zien ren ik bijna naar het kantoor van Paul en duw die zonder een klop af wat dan ook open.

'Harry.' Paul kijkt me boos aan.

Het boeit me niks.

'Kan je niet kloppen?' Paul wijst op een stoel en ik ga zitten.

'Ik voel me beter, ik wil het volgende concert weer optreden.' Ik negeer de vraag van Paul.

'Niks daarvan!' Paul lacht. 'Dan had je net ook op kunnen treden, en bovendien kijk naar jezelf. Je ziet er vreselijk uit en je zweet je helemaal kapot.'

'Maar...'

'Geen ge-maar Harry, neem een douch, en duik onder de dekens. De jongens zullen zo wel klaar zijn met het douchen en dan brengen we je naar het hotel. Als je het wil kan ik je nu ook al laten brengen.' De blik van Paul staat steng.

Ik sta verloren op en veeg weer het zweet van mijn voorhoofd.

Dan loop ik zonder nog iets te zeggen de kamer uit, neem een douche en kruip weer de bank op met mijn dekens.