Aangezien ik jullie niet allemaal persoonlijk een stuk taart kan geven, geef ik jullie een nieuw hoofdstuk voor mijn verjaardag :) Hoop dat jullie dat leuk vinden?!
Ik wil iedereen ook alvast een heel fijne jaarswisseling wensen en een gelukkig 2018!
'Je zou de haat wel kunnen voorkomen, of tenminste een deel daarvan.' Mijn gezicht betrekt wanneer ik dat zeg, ik weet dat ze niet blij zal zijn wanneer ik zeg hoe ze dat zou kunnen doen...
Ze knijpt haar ogen lichtelijk samen, niet als teken dat ze boos is, maar als teken dat ze niet zo goed weet wat ze moet zeggen en dat ze er achter probeert te komen wat ik precies bedoel...
'Maaike?' Voorzichtig kijk ik haar aan, hopend dat ze datgene wat ik ga zeggen goed op zal vatten. 'Als je het kindje weg laat halen zal je minder haat krijgen...'
'Wat?!' Maaike kijkt me verwilderd aan, tranen springen in haar ogen. 'Ik ga het niet nu alsnog weg laten halen!'
Ze is even stil. 'Zelf als daar de haat minder door wordt niet!'
Ze blijft maar door praten, duidelijk in paniek, in haar ogen zie je duidelijk dat ze denkt dat ik wel verwacht dat ze het weg laat halen. 'Dan had ik ook geen ruzie hoeven te hebben met mijn vader!'
'Ik wil het houden, Liam! Het is een deel van mij, een deel van jou, het is een deel van ons! Wil je dat weg doen, na al die weken?! Ik kan dat namelijk niet!'
Ze zakt op de grond in huilen uit en ik hurk me naast haar neer.
Terwijl ik haar armen vastpak, waardoor ik haar dwing me aan te kijken begin ik te praten. 'Ik zal je nóóit vragen of je het weg wilt laten halen! Nooit. We hebben samen besloten dat we het houden en het op gaan voeden. Ik sta achter onze keuze, ik wil alleen dat je het weet.'
Maaike knikt, al ietsjes meer gerust gesteld.
'En trouwens, dat bedenk ik me nu.' Ik glimlach lief naar haar. 'Na vierentwintig weken kan je het al niet meer weg laten halen, en volgens mij ben je daar al bijna overheen?'
Maaike antwoord niet, maar kijkt wazig naar de grond.
Ik trek haar in een stevige knuffel. 'Sorry dat ik je overstuur maakte, dat was niet mijn bedoeling.'
Heel even praten we beiden niet, heel even denken we beiden na over onze toekomst, maar dan begin ik weer te praten. 'Ik weet nóg niet hoe we het ouderschap zullen vinden, maar ik weet zeker dat we eruit zullen komen samen, we zijn niet voor niets zo close geworden de afgelopen tijd dat je her was.'
Maaike knikt. 'Dankje, Liam, je bent geweldig.'
Zin in een Q&A binnenkort?
JE LEEST
Let's Sing Girl • 1D • VOLTOOID • #1
Fiksi Penggemar'Ze slaapt nog,' mompelt een stem. 'Dat zien wij ook wel,' moppert een ander. 'Hoe kan ze zo lang slapen op deze dag?' 'Sst... 'k wil slape,' mompel ik in gebrekkig Nederlands naar de drie meiden voor me. 'Gek! We dac...