Let's Sing Girl • 1D • VOLTOOID • #1

67. Maaike

De blikken van de jongens blijven in mijn gedachten, de blikken van toen ze naar het filmpje keken van het fanproject dat ik opgezet heb.

Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik vooral naar Niall gekeken heb, hij is gewoon dubbel zo schattig als hij iets prachtig vind, of als hij verbaast is.

Een gelukkig gevoel overspoelt me bij de gedachte dat One Direction echt terug is.

Ik draai het elastiekje om mijn pols een aantal keren rond terwijl ik mijn hotelkamer rond kijk.

Toen ik de eerste paar dagen met de jongens op tour was had ik niet gedacht dat het zo zou gaan lopen, dat doordat een super stomme actie van mij -en Liam- bijna het einde van One Direction zou betekenen...

Wat ik wél verwacht had was dat ze me nadat Harry weer beter was geworden wegstuurden, maar nee, dat gebeurde ook niet.

Niet dat ik het erg vind! Absoluut niet!

Ik snap niet dat Paul me laat blijven, ja, ik ben nu de nep relatie van Liam, en de echte van Niall, maar waarom zou hij me dan laten blijven? 

Hij zou me naar mijn huis, of dat van Liam kunnen sturen als hij dat wilde?

Veel liever blijf ik natuurlijk bij de jongens, en gelukkig mag dat nu ook nog.

Het kan zelfs niet anders, want in mijn contract dat ik getekend heb staat dat ik mee tour met de jongens totdat mijn ouders weer thuis zijn, nog twee en een halve maand dus. 

'Maaike?' Liam haalt me uit mijn gedachten. 

Ik kijk op en glimlach naar hem. 'Hey.' 

Hij glimlacht terug en gaat op het bed zitten. 'We willen uit eten gaan, heb je zin om mee te gaan?'

Mijn ogen worden groot waardoor Liam begint te lachen. 'Dat vat ik op als een ¨Ja¨.'

Ik knik overdreven met mijn hoofd. 'Ik wil eten!' 

Liam grinnikt. 'Nou, kom mee dan.' 

'Ik kan zo toch niet mee?!' Ik kijk hem verbaast aan. 'Ik zie er niet uit!'

'Je ziet er prachtig uit Maaike, echt!' Liam kijkt me doordringend aan. 'Kom nou maar.'

'Oké..' Een onzekere ondertoon staat in mijn stem wanneer ik achter Liam aanloop.

Plotseling schiet er een steek van misselijkheid door me heen.

Mijn gezicht betrekt en Liam komt naast me lopen. 'Gaat het?'

Ik knik voorzichtig. 'Ja, ik ben gewoon misselijk.'

-

Ik schuif het bord met eten van mij af, met een hap was mijn eetlust weg, en probeer me niet te richten op het misselijkmakend gevoel in mij.

'Hoef je niet meer? Je hebt letterlijk een hap op en dat is alles.' Louis kijkt me vragend aan. 

Ik knik en glimlach naar hem. 'Ik voel me gewoon niet lekker.'

Wanneer mijn eten omhoog komt schuif ik mijn stoel met een vaart naar achteren waardoor het op de grond valt en ren naar het toilet.

Ik ga echt niet kotsen in een restaurant, en al helemaal niet met alle aandacht die ik al krijg van de pers!

Gelukkig is er een wc vrij en zak ik op de grond neer.

De koude vloer zorgt voor rillingen over mijn hele lichaam en ik huiver.

'Maaike?' De stem van Harry klinkt bezorgd. 'Kan ik binnenkomen?'

'Je mag hier niet komen, dit is de meiden wc.'

'Dat boeit me echt niet!' Harry is een moment stil. 'Is er iemand binnen daar?'

'Nee, maar..' Ik wordt onderbroken doordat de deur open gedrukt wordt, door Harry.

'Gaat het?'