Let's Sing Girl • 1D • VOLTOOID • #1

95. Maaike

KIJK DIT!!^ HET STUKJE VAN NIALL EN LIAM SAMEN IS ZO CUTE! NIAM IS SO FREAKING CUTE!! Ik hou er echt van als Niall zo erg met gevoel zingt zoals hier!

Met een grote glimlach op mijn gezicht neem ik op wanneer Niall me via Skype belt.

'Hoi, Maaik!' Niall zijn stem klink vrolijk, en er staat ook een grote glimlach op zijn gezicht.

'Ik mis je.' Niall zijn stem staat fluisterend. 

'Ik mis jou ook...' Fluister ik terug.

Het is stom dat we niet hardop mogen praten op deze manier, maar het kan niet anders.

Onze ouders ogen nou eenmaal niet weten dat Niall en ik een relatie hebben.

'Hoe ging het voorstellen, was je zenuwachtig?' Dit zegt Niall wel hardop.

Ik glimlach. 'Ik ging bijna dood van de zenuwen.'

Niall lacht en ik lach automatisch met hem mee.  'En? Heeft ze hem goed gekeurd?'

Ik grinnik om de manier hoe hij het zei. 'Ja, ze accepteert hem als vriend, ik heb geen idee wat ik anders zou moeten doen!'

En dan was waar!

Wat had ik moeten doen als Liam het huis niet in mocht?

Wat had ik moeten doen als hij mijn vriend niet mocht zijn?

Wat zou Paul doen?

Hoe zou hij dat aangepakt hebben?

Zou hij ze omgekocht hebben, ze hebben uitgelegd dat de relatie nep is?

Ik heb werkelijk geen flauw idee..

En wat had Liam moeten doen?

Naar een hotel gaan?

Ik weet het niet, dit keer heeft hij geen beveiliging bij zich, dus het lijkt me geen goed plan.

Met de tour staan er bij elke in- en uitgang van een hotel bodyguards en nu is dat niet zo.

'Je ziet er prachtig uit als je nadenkt.' Direct schrik ik op van de fluisterende stem van Niall.

Hij kijkt me vriendelijk aan. 'Waar was je over aan het nadenken?'

Net wanneer ik wil vertellen waar ik over aan het nadenken was onderbreekt hij me.

'Sorry, Maaike, Greg is er, ik moet gaan...' Niall zwaait naar me en stuur me een kushandje. 'Ik hou van je.'

Ik glimlach kleintjes en druk dan het gesprek weg.

Wat later komt Liam mijn kamer binnen en komt naast me op het bed zitten.'Heb je hem weer gesproken?'

Ik knik. 'Ja, een beetje kort, maar ik heb hem wel gesproken.'

'Waarom zo kort dan?' Liam kijkt me vragend aan.

'Greg kwam hem bezoeken.'

'Maaike, Liam?' Mijn moeder klopt op de kamerdeur en ik roep dat ze binnen mag komen.

Al snel verschijnt mijn moeder in de deuropening en kijkt Liam aan. 'Ik wilde jullie laten weten dat jullie wel in het bed van mij en mijn man mogen slapen vannacht. Ik heb het bed al verschoont voor jullie.'

Mijn ogen worden groot, iets waar Liam om moet lachen.

Heel even kijk ik naar Liam, waarom lacht hij?

Dit is helemaal niet leuk!

'Lief aangeboden hoor, maar jullie mogen daar zelf wel slapen.' Mijn stem staat enigszins paniekerig, maar mijn moeder blijkt het niet op te vallen. 

'Je vader is er niet, dus jullie twee tortelduifjes mogen lekker in ons bed slapen.'

Ik schud mijn hoofd om haar tegen te spreken maar ze praat al verder. 'Ik wil alleen liever nog geen oma worden, dus doe voorzichtig, oké?'

Ik verslik me in mijn kauwgum bij het horen van die woorden. 'W-wat?!'

'Je hoorde me wel, Maaike.' Mijn moeder glimlacht. 'Het is al laat, dus ik ga hier nu slapen. Slaap lekker, lieverds.'

Ik sta ongemakkelijk op, Liam wrijft geruststellend over mijn arm terwijl we de kamer uitlopen.

We besluiten in de woonkamer te gaan zitten, terwijl we de trap af lopen wordt er niets gezegd, ik kijk vragend naar de grote grijns die Liam op zijn gezicht heeft. 

'Waarom vind je dit zo grappig?' Als we eindelijk beneden zijn begin ik weer te praten.

'Ik weet het niet, gewoon alles zit je tegen.'

Ongewild moet ik lachen. 'Niet grappig, Payne!'

'Toch wel blijkbaar!' Liam lacht ook. 'Anders zou je niet lachen nu.'

Ik grijns. 'Shht! Zeg dat nou niet!'

Liam steekt lachend zijn handen in de lacht. 'Ik heb niets gezegd!'