Let's Sing Girl • 1D • VOLTOOID • #1

69. Maaike

'Kom.' Harry steekt zijn hand uit, en ik pak die aan.

Meteen trekt hij me omhoog, en direct wordt mijn misselijkheid erger...

Sinds Harry zei dat ik misschien zwanger was gaat er een apart gevoel door me heen.

Een fijn gevoel is het niet, dat absoluut niet!

Ik loop langzaam achter Harry aan de wc uit, om de paar stappen kijkt hij om of dat ik hem wel volg. 'Ik ga je naar het hotel terug brengen, oké?'

Ik knik, ik vind het super lief van Harry dat hij zo bezorgd is, maar is dit niet een beetje overdreven?

'Maaike is ziek, ik leg het straks wel uit, maar ik ga haar naar het hotel brengen.' Harry zet zijn handen op de tafel en leunt naar voren.

Niall kijkt me geschrokken aan. 'Ik ga met je mee!'

Direct schud ik mijn hoofd. 'Nee, jij gaat gewoon genieten van je eten en eventueel dat van mij. Ik ga straks op bed liggen, ik overleef het echt wel, Niall.' Ik gun hem een glimlach en zeg de jongens gedag.

In stilte lopen ik en Harry naar een taxi en stappen in.

Harry houdt zijn blik op mij gericht, een blik van bezorgdheid en medelijden.

En dat is iets wat ik juist niet wil, medelijden...

Ik ben niet zielig!

Mensen die een arm of been missen zijn zielig, en dan moet ik zeggen dat die zich meestal ook heel goed kunnen redden!

Zonder dat ik het weet zijn we al bij het hotel aangekomen en wordt mijn deur geopend door de chauffeur.

Ik mompel een snelle ¨dankjewel¨ en loop langzaam naar binnen.

Wanneer ik in mijn kamer zit komt Harry binnen. 'Hoe gaat het nu?'

Ik slaak een zachte zucht. 'Ik voel me prima!'

Het kwam er feller uit dan dat ik gewild had en ik bijt op mijn lip. 'Ik ben alleen misselijk en duizelig, de wereld vergaat niet.'

Harry trekt zijn wenkbrauw op. 'Denk je dat het verstandig is om een test te gaan halen?'

Ik krijg een verbaasde uitdrukking op mijn gezicht, vanwaar opeens al die behulpzaamheid?

Toch knik ik zachtjes, misschien is het beter dat ik het voor de zekerheid test?

'Ben zo terug!' Voordat ik nog iets zou kunnen zeggen is Harry al weer weg.

Verbaast trek ik mijn wenkbrauw op, soms is hij toch echt onlogisch...

Ik laat me achterover vallen op mijn bed en sluit mijn ogen.

Zou Harry lang weg blijven?

Zou ik heel even kunnen gaan slapen?

Ik besluit het gewoon te doen, helaas ik het niet van lange duur, want Harry roept me. 'Maaike, ik heb de test!'

Ik schiet overeind in bed en kijk geschokt voor me uit.

'Sorry, ik wist niet dat je sliep, het spijt me.' Harry drukt de test in mijn handen en knikt naar het. 'Hier is het.'

Ik neem het aan en bedankt hem.

Met enige tegenzin duw ik de deur naar de badkamer open en doe niet veel later de test.

Na even gewacht te hebben kijk ik naar de uitkomst.

'Harry!' Mijn ogen ruk ik niet los van de test, mijn stem staat in paniek en tranen lopen over mijn wangen heen.

Direct komt hij binnen en neemt me in zijn armen. 'Het komt goed. Ssht..'

Ik schud wild met mijn hoofd. 'Deze test is kapot, hij doet het niet.'

Harry pakt mijn gezicht zachtjes vast tussen zijn handen en kijkt me doordringend aan. 'Je moet het laten bezinken, Maaike. De test klopt wel.'

'Nee, ik moet niks! Ik ben niet zwanger, deze test is gewoon niet goed! Het kan niet, het mag niet! Hij ik kapot, stuk, ze moeten er mee hebben gerotzooid, dat kan niet anders.... Harry!' Ik val huilend en overstuur gelijk  in zijn armen en hij wrijft geruststellend met zijn duimen over mijn rug.

'Gefeliciteerd, meid, er leeft een kleintje in je.' Harry zijn stem klink zacht terwijl hij me overeind helpt.

Ik blijf tegen hem aanleunen, zijn shirt is nat van de tranen, maar het lijkt hem niet te storen.

'Hierin.' Harry raakt mijn buik even aan, en een raar gevoel verspreid zich over mijn lichaam. 'Leeft een kleintje, Maaike, en jij gaat een super moeder worden.'