Let's Sing Girl • 1D • VOLTOOID • #1

75. Maaike

Ten eerste: Nog gefeliciteerd Liam!!

Ten tweede happy birthday voor dit boek, vandaag is het precies een jaar oud!

Zwijgend kijk ik naar de grond wanneer Liam en Louis de kamer uit lopen.

Hard bijt ik op mijn lip, had Niall Liam net echt een bloedneus geslagen?

Een nare rilling gaat door mijn lijf, zo is Niall helemaal niet!

Ik zat op de grond, keek naar mijn voeten en luisterde naar de zware ademhaling van Niall...

Hij was nog steeds boos...

'Niall, verman je nou eens!' Harry kijkt hem geïrriteerd aan. 'Hoe kan je nou je eigen bandlid neerslaan? Hoe kan je Líam neerslaan?!'

Wanneer Niall niet reageert praat Harry verder. 'Ik weet niet of het je opvalt hoor, maar Maaike is hier net zo fout als Liam!'

Harry verheft zijn stem en kijkt me aan. 'Haar ram je toch ook niet, of wel soms?'

Niall negeert hem, het enige wat hij doet is boos naar de grond kijken.

Ik wilde iets zeggen, ik had alleen geen idee wat ik zou kunnen zeggen...

Harry had wel gelijk, dat wist ik zelf ook wel.

Niall zou mij nooit pijn doen, of niet expres tenminste!

'Binnen!' Een schel geluid komt uit mijn keel wanneer iemand op de deur klopt.

Louis en Liam komen niet veel later de kamer ingelopen, Liam heeft een ander shirt aangetrokken en kijkt naar de grond. 

Louis fluistert iets naar Liam, hij kijkt hem bemoedigend aan en dan begint Liam te praten. 'Niall?'

Liam probeert Niall aan te kijken, maar die kijkt nog altijd naar de grond. 'Ik wil wat zeggen, maar dan moet je me wel aankijken.'

Niall lijkt even te twijfelen, maar wanneer Harry hem een duwtje met zijn voet geeft kijkt hij dan toch op.

'Ik wil zeggen dat het me spijt, Niall... Ik wil zeggen dat we er samen alles aan gaan doen om jou en Maaike bij elkaar te krijgen.'

Niall zijn woede zakt plotseling weg en hij staat op, een schampere glimlach vormt zich op zijn gezicht. 'Het spijt me, Liam...'

Niall loopt op hem af en trekt hem naar zich toe, en ik moet eerlijk toegeven dat dat er toch een stuk beter uitziet dan dat Niall hem een ram geeft...

'Gaan we dan naar Paul?' Liam kijkt Niall vragend aan. 

Hij knikt direct en dan kijkt enigszins beschaamt de kamer rond. 'Willen jullie mee gaan, alsjeblieft?'

Niall zijn ogen haken in de mijne, en voor een moment zie ik een klein kind, doodsbang om zijn moeder kwijt te raken...

Ik knik geruststellend naar hem. 'Natuurlijk. Het gaat immers om ons, toch?'

Niall knikt, wacht tot de anderen antwoorden en wanneer ze allemaal ¨ja¨  zeggen lopen we zwijgend naar Paul zijn kantoor. 

'Hallo jongens.' Paul kijkt ons vragend aan. 'Wat kan ik doen voor jullie?'

'Mij en Maaike uit elkaar halen.' Liam zegt het fel, en Paul lijkt lichtjes te schrikken.

Dan herpakt hij zich weer. 'Nee, Liam. Jullie zijn goed voor de pers, en fans zijn dol op jullie!'

Ik schud mijn hoofd. 'Weet u wat goed is voor One Direction? Als u ons zelf dingen laat beslissen, dingen zoals nep relaties!'

Paul schudt zijn hoofd en verheft zijn stem. 'Het gaat niet gebeuren! Jullie hebben beiden een contract getekend, en jullie hebben naar mij te luisteren! Nu mijn kantoor uit!'

Ik zie dat Niall zichzelf in probeert te houden, ik plaats mijn hand op zijn arm en knik naar hem als teken dat het oké is, ook al is het dat natuurlijk niet...

'OVER EEN UUR ZITTEN JULLIE IN DE TOURBUS!' Paul schreeuwt het ons nog na wanneer we zijn kantoor uit lopen.

Ik krijg zin om iets kinderachtig in zijn gezicht te roepen, maar probeer me in te houden.

Zwijgend loop ik naar mijn kamer, de ram speelt zich overnieuw af in mijn hoofd.

'Wat een kut dag was dit zeg...' Terwijl ik het zeg ruim ik de laatste kleren op van de grond en stop ze in een plastic tas die ik in mijn koffer duw.

Langzaam loop ik de kamer door, kijkend of ik nog iets vergeten ben.

Een klein uurtje later loop ik naar te tourbus.

We moeten dit keer een heel lang stuk rijden, en dat gaan we 's nachts doen, dan slapen we het meeste van de reis.

'Hey.' Wanneer ik de tourbus binnen stap kijk ik op, Harry zit op de bank en kijkt verveeld naar zijn telefoon.

'Hey.' Ik kijk Harry ongemakkelijk aan. 'Kan ik je nog even spreken?'

Hij trekt een wenkbrauw op, maar knikt dan. 'Tuurlijk.'