I know, ik heb gezegd dat er in de week van 3 juli geen updates zouden komen door mijn proefwerkweek, maar I don't care!
Ik heb gewoon geüpdatet, deels omdat ik minder druk met de pww ben dan ik verwacht had, en dus tijd over heb:) en deels door -Flawlessx (shoutout naar jou XD) omdat je niet kon wachten op een nieuw hoofdstuk!
(En stiekem ook doordat ik jullie reacties mis, die jullie nu hopelijk ook weer gaan geven!)
Oké! Enjoy the new chapter!
Starend kijk ik naar het plafon.
Toen Maaike en ik terug kwamen van het hotel kwam het besef van wat ik gedaan had...
Ik vond dat Niall moest weten wat er was gebeurd, hij was mijn vriend, broer en niks houden we achter voor elkaar!
Dus ook dit niet...
Het gezicht van Niall blijft door mijn hoofd spoken.
Verdriet, pijn en verraad stond op zijn gezicht toen Maaike en ik hem vertelden wat we hadden gedaan...
Ik snap nog steeds niet wat ik heb gedaan, en waarom ik het heb gedaan.
Ja, ik was behoorlijk dronken, maar hoe kon ik het ooit gedaan hebben met de vriendin van Niall?
Zelf al was ik dronken!
Ik had moeten weten dat dit ervan zou komen!
Het was alleen de vraag wanneer...
Ik voel me behoorlijk belabberd.
Schuldgevoel blijft aan me knagen en bij de gedachten dat ik vanavond op moet treden word ik al misselijk.
En Maaike, hoe zal zij zich nu voelen?
Na de bekentenis aan Niall -die weg liep- wilde ze hem achterna gaan, maar Harry hield haar tegen. "Ik denk niet dat hij jou nu wilt zien, ik ga wel..."
Verslagen had ze geknikt en was vervolgens huilend weggelopen.
Toen ik haar achterna ging hield ze me tegen. "Ik wil afstand van je...."
Ik had geknikt, en Louis bood zich aan om met haar te gaan praten in mijn plaats.
Ik snapte dat ze afstand wilde, maar ze kon me niet nooit meer aankijken!
'Liam...' Louis komt mijn kamer binnen. 'Je moet je klaar gaan maken, het optreden is in twee uur.'
Ik knik zachtjes en kom overeind. 'Ik kom...'
Samen met Louis loop ik naar een taxi die ons naar het concert gebouw brengt.
Horden meisjes beginnen te gillen wanneer ze ons twee zien.
Normaal gesproken was ik er op afgegaan, maar nu...
Ik liep gewoon door.
Fans waren altijd geweldig geweest, maar ook erg oplettend.
Wanneer we een concert hadden en we ons wat minder goed voelde, om welke reden dan ook, wisten ze dat.
En dat is niet alleen bij een concert, ook al zaten we samen met de jongens in de Starbucks, met een koffie of wat dan ook in onze hand.
Of als we een tijdje geen dingen posten op onze social media accounts door privé dingen waar je mee zit, dan vermoeden ze al dat er iets is.
Ze merken alles!
Als één fan ons gezien heeft weten alle andere fans het binnen twee minuten..
Nee, ik zal het niet riskeren om naar ze toe te gaan...
Ik fluister een binnensmondse "sorry" naar ze en loop dan verder.
JE LEEST
Let's Sing Girl • 1D • VOLTOOID • #1
Fanfiction'Ze slaapt nog,' mompelt een stem. 'Dat zien wij ook wel,' moppert een ander. 'Hoe kan ze zo lang slapen op deze dag?' 'Sst... 'k wil slape,' mompel ik in gebrekkig Nederlands naar de drie meiden voor me. 'Gek! We dac...