ALEV ALEV

30. BÖLÜM

(Multide Ateş var🔥😍🤗)

"Hayat, sevdiğin insanlar için göze aldıklarından, pişmanlık duymadığın fedakarlıklarından ibarettir."

- Deniz kaşdaş

Görkem'den...

Eve girdiğimde direk odama geçip yatağıma oturdum. Derin bir nefes alıp bugünü düşünmeye başladım. Rüya görmediğime emin olmak için koluma bir çimdik attım. Cidden çok acıdığında her şeyin gerçek olduğuna bir kez daha inandım. O sırada kapı hunharca çalınıyordu. Selen'e, "Ben bakıyorum." diye seslenip kapıya koştum. Gelen Cemre'ydi. Gözleri yerinden fırlayacak gibiydi. Şaşkınca elindeki telefona bakıyordu. Telefonun ekranını bana çevirdi. Ne gösterdiğini anlayabilmek için telefonu elime aldığımda o çoktan odama doğru yönelmişti. Ben de kapıyı kapatıp onun peşinden gittim. Bana Eymen'in instagram hesabından bir fotoğraf gösteriyordu.

Garip olan ise, fotoğrafta Ateş ve ben vardık. Bugün Ateş beni öpmeden önce çekilmişti. Birbirimize çok yakındık. Ateş bana bakıyordu. Benim yanaklarım kıpkırmızı olmuş ve ellerim Ateş'in göğsündeydi. Aslında çok sevimli gözüküyorduk ama bu resmi herkesin görmesine gerek yoktu. Kendi aramızda kalsa güzel bir hatıra olabilirdi. Hemen fotoğrafın altındaki açıklamaya baktım.

'Bir aşkın daha mimarı yine Eymen Güven. Alkışlar bu tarafa lütfen.' Yazıyordu açıklama kısmında. Yazıyı okuyunca istemsizce kıkırdadım. 'Aşk' diye yazmıştı. Bu bize birkaç beden büyük bir kelimeydi. 'Aşa inanmıyorum.' cümlesini hayat felsefesi haline getirmiş biri olarak böyle bir değişime henüz hazır mıydım kestiremedim. Ağırdan alabilirdik. Ne acelemiz var ki sonuçta?

Eymen bu fotoğrafa Ateş'i etiketlemişti beni etiketlememişti. Ne yani beni insandan saymıyor muydu? Bunu Eymen'e soracaktım bir ara. Hemen yorumları açıp okudum.

'Kız kim?'

'Fotoshop mu bu? Ateş'in ne işi olur bu kızla!'

'Ciddi mi? Biri bana kuzeni olduğunu söylesin!'

'Ya çok tatlı olmuşlar.'

'Eymen dalga geçiyor olmalısın. Ne aşkı? Ateş'ten bahsediyoruz!'

Yorumları okurken sinirlerime hakim olamadım. Özellikle, "Ateş'in ne işi olur bu kızla" diyen yellozu bulmak farz oldu.

Hayır, neyimi beğenmedin acaba? Kimle işi olurmuş Ateş'in? Dur tahmin edeyim, sen mi? Ne tür bir işi olabilir acaba senin gibi bir kızla?!

Cemre hala bana bakıyordu. Daha fazla dayanamayıp söze girdi. "Görkem, sen gıybet kraliçesiydin! Şimdi herkes seni konuşuyor. Hiç yakışmadı bu." dediğinde gözlerimi devirdim. Beni umursamadan yeniden söze girdi. "Siz daha sabah laf dalaşı yapıyordunuz? Öğlene kadar ne değişti, ne oldu da bir anda..." derken sözünü tamamlayamadı. Bir süre düşünüp, "Bir dakika siz şimdi ne oluyorsunuz?" dedi. Ben de bir süre düşündüm. Bilmiyordum ki ne olduğumuzu. Bir şeyler güzel gidiyordu sadece. Adını koymaya gerek yok ki. Onun yanındayken gülebiliyordum, eğleniyordum, o da öyle gözüküyordu. Şimdilik bu kadarı yeterdi.

Cemre'ye kuşku ve tereddütle cevap verdim. "Sanırım birlikteyiz. Yani sanırım. Belki de sadece öylesine öptüğü biriyim. Bilemiyorum. O çok garip. İhtiyacım olduğunda hep yanımda, sanki bazen kıskanıyor gibi ama bazen o kadar gıcık ve umursamaz ki uzak sanki. Sanki uzak olmaya çalışıyor gibi. Bağlanma sorunu var gibi. Belki de gerçekten bağlanma sorunu vardır." derken Cemre düşünmeye başladı. Bir süre sonra değerlendirme yaparak söze girdi. "Eğer normal Ateş'i düşünecek olursak asla aşık olmaz, kimseyi sevmez. Ama sana olan yaklaşımını düşününce, seni kıskanıyor, seninle uğraşıyor, sana laf sokuyor, seni sebepsizce ve gereksizce koruyor. Yani elde var sıfır. Boşver kanka. Bir insan sevgiyi ne kadar gizleyebilir, ki bugün gizleyemediğini gördük aslında ama emin olmak lazım. Ateş, bugün resmen, 'Görkem benim sevgilim!' diye bağırdı. Sadece öptüğü sıradan bir kız için herkesin içinde bunu söyler mi? Çıkışta herkes sizi konuşuyordu. Eymen de şimdi bu fotoğrafı paylaşınca ortalık iyice kızıştı." dedi. İstemsizce gülümsedim. Gerçekten herkesin içinde söylemişti bunu. Ve onu biraz tanıdıysam bunu asla yapmazdı. Onun sevgisini kazanmak Allah'ın bir lütfu gibi olurdu sanırım. Çünkü çok zordu ama kardeşi gibi sevdiği insanları, Eymen'i, Ceyhun'u; Ateş'in onlara olan yaklaşımını gördüm. Onlar için yapmayacağı bir şey yoktu.