SHORT SHOTS

Reply!

Try ko ulit gumawa ng horror. Matagal-tagal na din akong hindi nakakagawa nun. Ita-try kong nakakatakot to at mapapanaginipan niyo gabi-gabi. Goodluck sa pagbabasa. Awoooo~~ Charot lang, hindi naman ako gumagawa ng ganun. Horror ko nga puro waley eh. Di bale, sisimulan ko nalang.

Mag-isa lang ako sa bahay. Gabi na at hindi parin umuuwi si mama. Nililibang ko nalang ang sarili ko sa paghahalughog ng cellphone ko. Nasa loob na din ako ng kwarto.

Hindi pa naman din ako inaantok. Inaantay ko lang kasi si mama. Sabi kasi niya bibilhan niya ako ng sundae ehh!

Nagsimula ng naging weird ang feeling ko. Basically kasi talaga, hindi naman ako natatakot kapag ako lang mag-isa ang maiwan sa bahay. Peru, bakit iba ang pakiramdam ko sa gabing to?

Suddenly, nakatanggap ako ng isang text.

Mama:
Anak, sorry. Traffic, baka malate ako ng uwi. Matulog ka na and don't wait for me. And make sure to lock the doors and windows.

Me:
Okay, ma. Peru, nakakatakot wala akong kasama.

Mama:
Want me to call Troy para samahan ka?

Me:
Ahhh, no need. Segi ma, bababa muna ako to lock the door.

Mama:
Okay!

Me:
Ahhh , ma. What about my sundae? Did you buy one?

Mama:
Omg! I forgot, anak. Tomorrow nalang ha.

Me:
Err, segi. Dalawa na dapat tomorrow ha.

Mama:
Ohh. Hahahaha, okay okay. Traffic parin, I'm stuck here and it's almost an hour and a half.

Bumaba nalang ako at hindi na nag-abalang mag reply. Sabi niya male-late daw siya okay then, matutulog nalang seguro ako. Ilo-lock ko na sana ang pinto nang may kumatok nito. Oh, wala naman akong ini-expect na bisita at this hour. Strange.

Agad ko namang binuksan to check kung sino ang nasa labas. At nagulat nalang ako nang makita si mama na ang daming dala.

"Oh! Ma, akala ko ba traffic?" Agarang tanong ko.

"Oo nga, super hassle anak. An hour ako nastuck doon." Sinundan ko naman siya nang naglakad siya patungong kusina para ilagay lahat ng dala niya sa lamesa.