CONQUERED

4

هی گایز🙂چطورید؟

توقع داشتم خیلی زودتر از این به شرط برسیم ولی شما تنبلی کردید☹

سرِ نوشتن این پارت پاره شدم😐پس اگه با ووت و کامنت اینجا رو نترکونید،پارتون میکنم😐😈

خب دیگه بریم سراغ پارت جدید و یه نکته...
به هری فحش ندید😊

_________________________________________

.
.
.

چند قدم بیش تر با در اصلی سالن فاصله نداشتم که در با شتاب باز شد...
من سرجام خشکم زد ...
به چار چوب در خیره شدم و حقیقتا نفس نمیکشیدم...
این آدم....
همون آدم با لباسای اشرافی ...
موهای قهوه ای و بلندش روی شونه هاش ریخته شده بود...
چشماش...
چشماش سبز بود...سبزِ سبز...

با نیشخند بزرگی به چارچوب در تکیه زد و با صدای بمی گفت

"پس زیرخوابی که میگن تویی..."

گفت و حتی نیشخندش از قبل هم بزرگ تر شد.
اون...
اون به من چی گفت؟

تکیه اش رو از در برداشت و با این کارش باعث شد به خودم بیام.

دستمو به سمت شمشیری که به کمربندم وصل شده بود بردم.
اونو از غلافش بیرون کشیدم به طرفش گرفتم.

باید اونو مشغول کنم. زین باید زمان کافی داشته باشه...
فقط امیدوارم کسی اونو نبینه...

با تعجب ساختگی ابروهاشو بالا انداخت و چشماش رو درشت کرد.

"واو...تو شمشیر داری...من واقعا ترسیدم پسر...فقط یه سوالی برام پیش اومد..."

گفت و قدمی به جلو گذاشت .شمشیرم رو محکم تر تو دستم گرفتم با اخم بهش خیره شدم.

نیشخندی زد و ادامه داد

" تو بلدی ازش استفاده کنی؟..."

چشمم پایین تر رفت و رو شمشیرش ثابت موند.

چرا شمشیرش رو درنمیاره؟
من شمشیرم رو به سمتش گرفتم و اون حتی یه ذره هم نمیترسه.
یعنی انقدر مطمئنه که من بهش آسیب نمیزنم؟
شایدم می خواد ادای آدمای شجاع رو در بیاره ؟

" خب... حالا چرا حرف نمیزنی؟...نکنه بلد نیستی از زبونت استفاده؟...هرچند این یکی رو مطمئن نیستم"

جمله ی آخرش رو تقریبا با خودش زمزمه کرد. من اصلا معنی حرفش رو نفهمیدم.

آب دهنم رو با صدا قورت دادم و با صدای آرومی گفتم

" ت_تو ...تو شاه_شاهزاده ی فرانسه ای؟ "

میترسیدم...
واقعا میترسیدم ...
من... تنها... پیش روی کسی ایستاده بودم که یه لشگر پشتشن...
تنها امیدی که میتونم داشته باشم اینه که بعد از کشتنم از گوشت بدنم غذا درست نکنن...