Secret in his life

Kotek i myszka

Harry skłamałby gdyby powiedział że nie boi się spotkania z Czarnym Panem. Szatyn był przerażony tym jak głupio się zachował, niestety jak przystało na byłego gryfona nie mógł się wycofać. Zielonooki chodził po pokoju i gadał do swojego brzucha, wymyślając co powinien powiedzieć Voldemortowi.
- Może... Przykro mi Tom ale to koniec? Nie... Zbyt banalne. Może by tak... Niestety Tom nie spełniasz moich wymagań... Też nie... Co ja mam mu powiedzieć?! -
- Może po prostu zdaj się na swój instynkt. -
Szatyn aż podskoczył na słowa mężczyzny.
- Remus! Nieładnie tak straszyć ludzi!-
- Nie chcę cię martwić ale stoję tu od jakichś dziesięciu minut. -
- Naprawdę? Przepraszam Remusie ale trochę stresuje się przed spotkaniem z mym ,,ukochanym" -
- Harry nie musisz mi się tłumaczyć, ważne jest to abyś mógł w końcu skupić się tylko na sobie i dziecku. -
- Wiem wiem, ale przecież zdajesz sobie sprawę że Czarny Pan nie pozwoli mi go opuścić. -
- Musisz postawić mu twarde warunki Harry, innej opcji nie ma. -
Chłopak pociągnął za swoje włosy i opadł na łóżko.
- Czy ja nie mogę mieć normalnego życia? Chcę mieć takie same problemy jak inni ludzie w moim wieku. -
- Ty od urodzenia nie miałeś łatwo ale pomyśl o tym tak, każdy musi w końcu znaleźć w życiu spokój i szczęście. -
- To doprawdy pocieszające Lunatyku. Teraz mi lepiej powiedz co powinienem założyć. -
- Na pewno nie elegancko w końcu to nie randka... Może jeansy i jakaś bluza? -
- Nie wyjdę na jakiegoś depresyjnego nastolatka? -
- To tylko moja sugestia... Założysz co chcesz szczeniaku. -
Mężczyzna uśmiechnął się do chłopaka po czym opuścił pokój.
Zielonooki zaczął przeglądać szafę w poszukiwaniu idealnego ubioru. Po kwadransie szatyn znalazł swój wymarzony strój po czym się w niego przebrał. Gdy chłopak był już gotowy nie pozostało mu już nic innego niż aportowanie się na miejsce spotkania. Gdy tylko chłopak wylądował zobaczył że Tom już na niego czekać przy jednym ze stolików. Zabawę w kotka i myszkę czas zacząć...