Vince POV
"Sawang sawa na ako sa ganito Valerie!! What the heck? Natutuwa ka bang araw araw nalang tayong nag-aaway?"
"Its because of you Rence!! Why don't you leave that b1tch and be with us?"
"How dare you!!" Napapikit ako ng mamayani na naman sa pandinig ko ang pagkabasag ng flower vase matapos nya itong ibato sa sahig, sinundan ng malakas na pag-iyak ni Mommy ang ingay. "Don't you ever call her b1tch Val. You must know where you stand. I don't love you. I'll try hard but I still failed. Hindi ko talaga kaya eh, so please just let me. Nahanap ko na yung babaeng nagparamdam sa akin kung paano ang magmahal so please, please Val let me!!"
"NO!! Honey please don't do this to me. Mahal na mahal kita hindi ko kayang wala ka!!"
I sigh bago mapatingin sa hawak kong medalya. I'm the top one again for this grading and I'm very excited to show this to them but sad to say, mukhang wala na naman kahit isa sa kanilang dalawa ang interesado. Bagsak ang balikat ko habang naglalakad palayo sa kwarto nila. I traced my room and fall myself on my bed restlessly. Pinagkatitigan kong mabuti ang hawak ko bago iyon ibato sa kung saan, your worthless. Damn! When they will going be tired of fighting and make those hurtful sound? Nakakairita na sa tuwing pag-uwi ko nalang ay ganitong eksena ang maabutan ko. Since I have my knowledge about thing ganitong klaseng buhay na yata ang nakamulatan ko, ang eksena kung saan gigising ako para lang pagmasdan ang walang katapusang pag-aaway nila.
8 in the evening when the house finally feel peaceful. Lumabas na ako sa kwarto at dumiretso sa kwarto nina Mommy para silipin sya. I'm pretty sure that my father is away again at hindi na ako umaasa na uuwi sya ngayong gabi. Diretso akong pumasok ng makitang mahimbing na natutulog ang humihikbi kong ina. The way my queen sniffed, its saying that she's exhaust. Tahimik kong hinaplos ang buhok nya.
"Mom? When you'll going to be tired? If Daddy don't love you anymore, kindly considered me? Nandito naman ako eh, I love you Mom!!"
If I remember it right, I'm was 5 years old the first time I hear them argue seriously. I'm was very scared that time dahil nagsimula silang magsigawan ng magsigawan habang nagpapakawala ng mga banta. By that young age of mine, namulat ako sa isang pamilya na walang katahimikan. Sa isang bahay na laging binabalot ng sigawan at murahan. Its been 5 years at nagpapasalamat ako na mukhang nakasanayan ko na ang ganitong ikot ng araw ko. I'm already 10 years old now and I guess mas advance akong mag-isip kesa sa ibang kaedaran ko. Sa ngayon mas naiintindihan ko na kung ano ang nangyayari, sa ngayon mas kaya ko ng kunin ang impormasyon ng mas malinaw, hindi katulad noon na tila ako mababaliw dahil sa sobrang bigat ng mga naririnig.
"Mom!!" Inilapag ko sa bedside table ang pagkaing niluto ko. We don't have maids for today. Apparently walang nagtatagal na katulong sa amin dahil sa halos minu-minuto nilang pagbabangayan. The reason why I know how to handle house chores. "Mom, you need to eat!!"
"Rence...."
"Mom its me, Vince!!" Tinulungan ko ang kamay nya na abutin ang pisngi ko. Lagi nalang nya akong tinatawag sa pangalan ni Daddy. "Come on, get up and eat!!" I support her hanggang sa tuluyan na syang makasandal sa backrest ng kama nila.
"Aren't he go home?" Nakangiti akong umiling bago iumang sa bibig nya ang kutsarang may pagkain. "I'm sorry baby, Mommy's being encumbrance!"
"Mom!!" Iritado kong asik sa kanya. "Kahit kailan hindi ka naging pabigat sa akin!!" Mapait syang tumawa. She lift her hand and touch my hair.
BINABASA MO ANG
POISONOUS GANG (BW8G Sequel) -COMPLETED
Teen Fiction"Siguro nakaligtas ako sa islang iyon para harapin ang panibagong hamon na ito!! D-Dapat ba hiniling kong ako nalang? K-Kasi mukhang mas mabuting mamatay doon kesa mamatay ng ganito!!"
