Jairen POV
"Hello?" Matamlay kong sagot sa cellphone. Umikot ako patihaya. "Who's this?!" May iritasyon kong tanong. Pilit kong inaaninag ang pangalan sa screen pero di ko makita dahil kakadilat lang ng namumugtong mata ko.
"Hello Ren!!" I stiffened as he spoke. Bumalikwas agad ako at pakiramdam ko ay bigla akong nilayasan ng antok.
"D-Dad?!" Nanginig ang boses ko. Humalakhak sya sa kabilang linya na para bang nakakatawa ang tono ko.
"Why are you trembling Ren? Are you alright?!" Halatang inaantok nyang tanong.
"Y-Yes Dad!!" Alam kong naririnig nya ang panginginig ko. Damn! What I am going to say if he ask about Jhea? Ni hindi ko napagplanuhan ang pagtawag nya.
"Where's Jhea? Anong oras nakarating dyan ang kapatid mo kahapon?" Nakagat ko ang labi ko. What shall I do? Bakit ba kasi nakalimutan ko ang tungkol kay Daddy?
"U-Uhm s-she's.... she is..." Fvck!
"Hayst! I really feel so lethargic anak!! I'll call you later ha? Dapat kasama mo yung dalawa. Bakit ba kasi hindi nila sinasagot ang mga tawag ko? Ikaw naman ay matagal pa bago sumagot. Ayos lang ba kayo dyan?" Umungol ako bilang sagot. Paano ito? Siguradong magagalit ng husto sa amin si Daddy kapag nalaman nya ang nangyari. "Alright!! Tawag nalang ulit ako mamaya. I'm really tired na. 9 pm na dito sa New york, alas nuwebe na ah? Bakit di pa rin kayo bumabangon? Obviously nagising kita!!" Humalakhak ulit sya. His genuine and happy chuckle killing me. "Okay!! Bye na anak. I love you! Take care"
"Love you too dad..." Pakiramdam ko ay bigla akong nanghina. Naalala ko na naman ang nangyari kahapon. Hindi nila nahanap si Jhea kaya para silang namatayan ng umuwi. Lahat kami ay umiyak. I try my best, I also call Hera sa pagbabakasakaling baka nandoon sa kanya si Jhea, but she say na hindi sumama sa kanya si Jhea.
Naabutan kong nakabihis rin si Jairah sa baba. Malungkot syang ngumiti sa akin. Habang kumakain kami ay walang nagsasalita. Nakakabingi ang katahimikan na bumabalot sa amin.
"Where are you going?" I ask, breaking the silence.
"Pupunta ako sa PG. J-Jhea maybe already back there" Naglandas ang luha sa pisngi nya. Pinahid nya agad 'yon. "I can't stop myself from crying Ate. Natatakot ako na baka magalit na naman sya sa atin. Sandali pa lang tayong bumabawi sa kanya Ate eh t-tapos ganito na naman" Umiling sya habang pinapahiran ang sariling luha. "Makikipagbati na nga ako eh!! I'm so excited to be with her again t-tapos.... t-tapos ito oh! Nadamay pa ako sa galit na dapat sa inyo lang Ate! I already realized everything k-kaso nahuli lang akong ipaalam 'yon sa kanya!!" Niyakap ko sya ng mahigpit.
Maybe! Everyone think na parang napaka-OA ni Jairah. They're not close. But you all wrong, hindi ko alam kung paanong nangyari na naging close sila ng gano'n kadali, basta 'yon close agad sila na parang close na sila mula pagkabata. Maybe because they both playful and childish, at parehas silang laging naiiwan pag may inaasikaso kami ni Dad. They been so close kaya siguro ganito nalang ang takot niya na magalit sa kanya si Jhea.
"Everything will be okay" Sandali pa syang umiyak ng umiyak kaya matagal kami bago nakaalis.
Tahimik ang loob ng kotse habang papunta kami sa bahay ng PG. Ipinark ko ang kotse sa mismong harap ng gate nila. Malakas akong bumusina. Masyadong mainit ang araw kaya mas ginusto kong bumusina nalang kesa bumaba para mag-door bell.
"Bakit?!" Bahagya akong natulala nang makitang mugto ang mata nya. May shades kami kaya hindi nya kita ang mata namin. "HEY!!" Pasigaw iyon pero mahahalata mo ang panghihina sa boses nya.
BINABASA MO ANG
POISONOUS GANG (BW8G Sequel) -COMPLETED
Teen Fiction"Siguro nakaligtas ako sa islang iyon para harapin ang panibagong hamon na ito!! D-Dapat ba hiniling kong ako nalang? K-Kasi mukhang mas mabuting mamatay doon kesa mamatay ng ganito!!"
