Meeting the Stranger-AGAIN?

chapter 65: Throwback/Flashback

Neil's pov

Jiee, 11 months ka ng wala sa tabi ko. Jiee bumalik ka na please. Araw-araw nagmamakaawa ako sa Panginoon na ibalik ka na niya sa akin pero malapit ng mag-isang taon eh wala ka pa din.

Tatanggapin ko na lang ba talagang iniwan mo na ako? Pero ako nga ba talaga ang iniwan mo? O ako ang nang-iwan sa'yo.

Jiee, kung nasaan ka man ngayon, sana sana naiisip mo pa din ako. Sana natatandaan mo pa ako. Kasi ako, bawat minuto, hindi ka nawala sa isip ko.

Neil, Neil!

Ha?

Kanina pa ako nagsasalita dito, ano ba!

Angel kasi...

Yeah I know, you're thinking about Jiee again. Ughs! Neil I can't do this anymore. Gosh! I can't believe I did this to you. I'm sorry.

What do you mean?

Neil, I think it's about time. I give up. I'm giving up. This is all my fault Neil. I'm the one to blame for all your sufferings. I'm the reason why you're in this kind of hell. 

No Angel, what are you talking about?

I want you to listen to me Neil, Follow me and I 'll show you the truth behind these lies. Hindi ko na kasi kayang ganito tayo lagi. Yes, I have you but alam ko naman talagang kahit kelan hindi ka napasa-akin.

Umalis kami ng mall at sumakay sa sasakyan ni Angel. Oo, may sasakyan na siya. Naunahan pa niya ako. Nakakahiya.

Umandar na ang sasakyan. Ni isa sa mga sinabi niya kanina eh wala akong naintindihan. Truth behind these lies? What does she mean by that? She said I have to listen. Fine I'll do that.

Tumigil kami sa tapat ng isang school gate. Ito ang school kung saan kami nagtapos ng highschool. Walang mga estudyante ngayon kasi sabado. Ano naman kayang gagawin namin dito?

Pumasok kami sa loob at pumunta sa isang room.

Neil, remember? Dito nagsimula ang lahat.

Tama, tama si Angel. Dito sa room na ito simula kong nakilala si Jiee bilang isang napakahinhing school girl. Matalino at laging nakangiti. Matakaw kahit na payat at kahit matalino yan eh tinutulugan niya mga ibang subjects namin.

Dito rin nagsimulang madevelope ang feelings ko para sa kanya.Sad to say, ni minsan hindi niya ako napansin kahit na dalawang beses ko na siyang naging kagroup. Naalala ko pa sa room na ito lagi nila akong inaasar kasi yung mga kaibigan ko lagi akong nahuhuli na nakatitig kay Jiee. Dito ko una at araw-araw nasilayan ang mga wagas na ngiti at tawa ni Jiee. Nakakamiss na ang mga ngiting yon. Kelan ko kaya makikita ulit yon? Makikita ko pa ba?

Matapos nun, lumipat ulit kami ni Angel ng room.

Neil, dito naman nagtuloy tuloy ang storya natin. Naging kaklase kita pero at the same time naging kaaway ko si Jiee.

Second year, naging seatmate ko si Jiee. Dito nagsimulang mapansin na niya ako. Inaamin ko naging papansin din ako sa kanya dati na maging number niya talagang tinanong ko pa para lang makausap ko siya hanggang sa pag-uwi. Dito ako nagsimulang magparamdam sa kanya pero basted ako eh.

Akala ko dun na matatapos ang lahat pero hindi pala. Kasi naging magkaibigan kami kahit na alam niyang may gusto ako sa kanya. Hindi niya inisip na dahilan yon para iwasan ako. Dahil don mas nagustuhan ko siya at bawat araw mas napatunayan kong ayokong malayo sa kanya.