Bugün çok yoğun bir gün olmuştu. Akşama doğru neredeyse tüm hazırlıklarımız tamamdı. Saçımı ve makyajımı Sevda yapmıştı. Elbise olarak da Yusuf'un aldığı uzun beyaz elbiseyi giymiştim.
Sevda: Off kızım melek gibi oldun ya.
Sevda'yla Belgin aynı elbiseyi giyip aynı saçı yapmışlardı. Nedenini ben de bilmiyorum. O sırada elinde benim telefonumla Belgin yanımda bitiverdi.
Belgin: Abla YUSUFUN arıyor.
Yusufun diye üstüne basa basa söyleyince Sevda'yla gülüştüler. Belgin'in ensesine sağlamca bir vurdum.
Belgin: Aahh! Ne vuruyon ya!
Ben: Ver şu telefonu.
Telefonu açtım.
Ben: Efendim canım?
Yusuf: Napıyosun aşkım benim iyi misin?
Ben: İyiyim aşkım sen napıyosun?
Yusuf: İyiyim de ben çok heyecanlıyım ya.
Ben: Sorma, ben de. Off inşallah bir aksilik çıkmaz.
Yusuf: Hiçbir şey olmayacak merak etme.
O sırada arkadan Nasibe Anne'nin sesi duyuldu.
Nasibe: Yusuf hadi oğlum geç kalıcaz.
Yusuf: Tamam anne geldim.
Ben: Neyse hadi selam söyle Nasibe Anne'ye de, gelince görüşürüz.
Yusuf: Söyleyemem canım kusura bakma.
Ben: Neden?
Yusuf: Ne demek neden gizli saklı konuşuyorum zaten şuan. Annem taktı, "Yok oğlum arama istemeden önce iyi olmaz, yok arama gidince görürsün."
Ben: Yusuf ya ne diye arıyorsun o zaman kadının bir bildiği var demek ki de arama demiş.
Yusuf: E özledim.
Ben: Of Yusuf of.
Yusuf: Oflama, sevgiliye oflanmaz. Ben kapatıyorum annem bekliyor, akşam görüşürüz. Hadi öptüm.
Ben: Hadi görüşürüz.
Telefonu kapattım. Gidip yatağımın ucuna oturdum. O sırada kapım çaldı.
Babam: Kızım müsait misin?
Ben: Müsaitim baba gel.
Babam içeri girdi.
Ben: Kızlar bize biraz müsaade eder misiniz?
Sevda ve Belgin çıkınca babam kapıyı kapattı ve ellerimden tutup beni ayağa kaldırdı.
Babam: Güzel kızım benim.
Beni baştan aşağı süzdü.
Babam: Yıllar önce de seni böyle kucağıma vermişlerdi, bembeyaz kundağın içinde. O zaman Rahmi de yanımdaydı. Yusuf da böyle 1 yaşında var yok. Geldi böyle, yanına oturdu. Bir süre izledi önce. Tutmak istedi seni, biz de çocuktur düşürür diye tam vermedik, bir yandan ben de tutuyorum. Seni tutuyorum diye bana kızdı, "Siz bırakın, ben onu korurum" dedi.
Gözyaşlarımın arasından gülümsemeye çalıştım.
Babam: Sonra büyüdünüz ikiniz de, şimdi de evleniyorsunuz.
Derin bir iç çekti babam.
Babam: Ben seni çok seviyorum kızım. Sen benim her zaman destekçim oldun. Ben sana her zaman güvendim. Şunu unutma ki ben hayatta olduğum sürece hep senin yanında olacağım.
