Ben: Ben de en son böyle dedim Yusufum.
Yusuf'la ormanda yürürken ona Yahya'nın mesajlarını gösteriyordum.
Ben: Bir şekilde aşıkları birleştirmemiz lazım.
Yusuf mesajları okuduktan sonra telefonu kilitleyip cebine attı. Ben de koluna girip ona yaslandım.
Ben: Biliyor musun, ben senden önce aşka inanmazdım.
Yusuf: Oysa ki ben hep inanmışımdır.
Ben: Bana göre iyi anlaşan iki insanın hayatlarını birleştirmesiydi evlilik. Lisede arkadaşlarım sevdikleri için ağlardı, acı çekerlerdi, bu bana çok saçma gelirdi. Bir gün bir arkadaşımı sevgilisi terketmiş, sordum, 'Neden bu kadar acı çekiyorsun?' diye. Bana aynen şöyle dedi: 'Sanki giderken yüreğimi de götürmüş gibi yanında. İnanır mısın, şu anda sol yanım boş, hissediyorum.'. O cümlesinden o gün hiçbir şey anlamamıştım. Ama şimdi o kadar iyi anlıyorum ki...
İlk gördüğüm ağacın dibine çöktüm. Yusuf da yanıma oturunca devam ettim.
Ben: Ben ilk seni sevdim, ilk sana aşık oldum, ilk senle sevgili oldum. Bana sevginin, aşkın ne kadar güzel bir şey olduğunu sen öğrettin Yusufum. Sana ilk Yusufum dediğim an ilk kez hissettim aşk denilen duyguyu. Bu öyle güzel bir şey ki, herkes yaşasın istiyorum, herkes birbirini sevsin istiyorum.
Daha ne kadar konuştum bilmiyorum, ama ben konuşurken Yusuf'un tek yaptığı şey kafasını arkaya yaslayıp beni gülümseyerek dinlemekti.
Yusuf: Meleğim, o kadar temiz kalplisin ki...
Elimi alıp kalbinin üstüne koydu.
Yusuf: Burası senden başkasını tanımıyor.
Kalbi ritmik atışlarıyla elimi okşuyordu.
Yusuf: Seni seviyorum. Bu cümleyi sana günlerce kursam sıkılmam yine kurarım yine söylerim. Seni seviyorum.
Ben: Ben de seni seviyorum Yusufum.
Yusuf'la bir anda aynı şarkıyı söylemeye başladık.
Mağusa limanı limandır liman
Mağusa limanı limandır liman
Beni öldürende yoktur din iman
Beni öldürende yoktur din iman
Uyan Alim uyan uyanmaz oldun
Yedi bıçak yarasına dayanmaz oldun
Uyan Alim uyan uyanmaz oldu
Yedi bıçak yarasına dayanmaz oldu
İskeleye çıktım yan basa basa
İskeleye çıktım yan basa basa
Mağusa'ya vardım kan kusa kusa
Mağusa'ya vardım kan kusa kusa
Uyan Alim uyan uyanmaz oldu
Yedi bıçak yarasına dayanmaz oldu
Uyan Alim uyan uyanmaz oldun
Yedi bıçak yarasına dayanmaz oldun
Biraz daha oturduktan sonra diğerlerinin yanına gitmeye karar verdik. Ayağa kalkmaya çalıştım ama ayağım uyuştuğu için üstüne basamıyordum, çok acıyordu. Bir anda kendimi Yusuf'un kolları arasında buldum.
Ben: Yusufum indir biraz basmaya çalışırım geçer.
Yusuf: Hayır.
Ben: Neden?
Yusuf: Çünkü sen acı çekiyorsun ve ben buna dayanamıyorum.
Cevap vermedim ve kollarımı boynuna doladım. Kokusunu içime çekip gözlerimi kapattığımda bir ses duydum.
Erva: Favori çiftim de geldiğine göre başlayabiliriz.
Yahya: Seninle öyle olabilirdik.
Tabi bunu fısıldayarak söylediği için kimse duymamıştı. Yusuf'la ben hariç, çünkü hemen yanında oturuyorduk.
