Yola çıkmadan önce Yahya'yı aradım. Telefonla konuşurken Eylem'in yavaşça kapıyı açmaya çalışması dikkatimden kaçmadı. Arabadan inip onun tarafındaki yarı açık kapıyı sertçe kapattım. Tekrar arabaya binip kapıları kilitledim. Yahya onun evine gelmemizi isteyince telefonu kapattım ve yola çıktım.
Eylem: Hiç mi sevmedin beni?
Ağlar bir tonda söylemişti bunu. Bense ses tonumu bozmadan net bir şekilde konuştum.
Ben: Hayır.
Eylem: Gerçekten çok bencilsin Yusuf. Senden başkalarının duygularının senin için hiç mi önemi yok?
Cevap vermedim.
Eylem: Şöyle düşün, Melisa senin aşkına karşılık vermeseydi?
Dişlerimi sıktım.
Ben: Kes sesini!
Eylem: Gerçekler, Yusuf. Canını acıttı biliyorum ama yapacak bir şey yok.
Daha sert bir şekilde konuştum.
Ben: Sana kes sesini dedim!
Ellerimle direksiyonu sıkarken sinirle dikiz aynasından ona baktım. Sinir bozucu bir şekilde gülümsüyordu sadece.
Kendime hakim olmaya çalışıp biraz daha hızlı sürerek sonunda eve ulaştım. Kapıyı açar açmaz kaçmaya çalışan Eylem'i saçından yakalayınca acı bir çığlık attı.
Saçını biraz daha çektim ve Yahya kapıyı açar açmaz içeri doğru ittim onu. Kapının biraz ilerisinde Melisa görününce hızla içeri girip kapıyı kapattım. Bana doğru gelip sarıldığında başardığımı anladım. Kurtulmuştuk. Artık başımızda her fırsatta bizi ayırmaya çalışan bir Eylem olmayacaktı. Melisa'nın saçlarını uzunca öptüm.
Ben: Bitti güzelim. İtiraf etti her şeyi. Kurtulduk ondan.
Benden ayrılmadan gözlerime baktı.
Melisa: Emin misin?
Kastettiği şeyi anladığımda arkamda Eylem'in bizi izlediğini fark ettim.
Ben: Burayı iyi izle.
Aniden Melisa'yı öpmemle Eylem ağlayacakmış gibi bir surat ifadesiyle odadan çıktı gitti. Kısa süren öpüşmemizden sonra ayrıldık.
Melisa: Hani sadece telefonda konuşacaktın onunla?
Cevap vermeyip gözlerimi kaçırınca anlamıştı olanları. Tekrar ona bakınca sıkıntı yok dercesine gülümsedi.
Ben: Biz sonuca bakalım aşkım. Ne de olsa kurtulduk ondan.
Melisa: Şimdi nolacak peki?
Ben: Ses kaydını polislere gönderdim, aynı zamanda kamera kayıtlarını da. Polisler birazdan gelip alacaklar burdan.
Benden ayrıldıktan sonra hafiften kaşlarını çattı ve bana baktı.
Melisa: Konuştuğunuz her şeyi kelimesi kelimesine anlatacaksın Yusuf.
Güldüm.
Ben: Tamam tamam anlatıcam.
Melisa: Anlat dinliyorum.
Ben: Şimdi mi?
Melisa: Evet şimdi.
İçerideki sesler yükselmeye başladığında Melisa'yla birbirimize baktık ve biz de salona onların yanına gittik. Melisa kızların yanına giderken ben de kapının hemen yanındaki Recep'in yanında durdum.
