Geçmişin Yaraları (BxB & Yarı Texting)

10

Batuhan: Ne?

"Şarkı... Sana şarkı söylememi ister misin? İstersen gitar da çalarım."

Batuhan: Ben bunu yapmanı çok isterim Emir.

"O zaman bir saniye bekle gitarımı alıp geliyorum."

Batuhan: Tamam.

Elimdeki telefonu komodinin üzerine bıraktıktan sonra yatağımdan kalkarak dolabımın yanında duran gitarımı aldım ve yatağıma geri döndüm. Komodinin üzerindeki telefonun yönünü kendime çevirerek ekranı görebileceğim bir açıya getirdikten sonra vücudumu telefonun olduğu yöne çevirdim ve kucağımdaki gitarın pozisyonunu ayarladım.

"Geldim. Ne söylememi istersin?"

Batuhan: Birden öyle sorunca bilemedim ki şimdi.

"Aklına gelen ilk şarkıyı söyle."

Batuhan: Şey şimdi telefonumdan baktım da en son dinlediğim şarkı Sertap Erener - İnsanım Nihayetinde'ymiş. Eğer sözleri biliyorsan onu söyleyebilir misin?

Gördüğüm mesajla istemsizce gülümserken ikimizin ortak müzik zevklerine sahip olması çok hoşuma gitmişti.

"Elbette söylerim. Hem bu şarkı benimde sevdiğim bir şarkı. Seninle ortak bir müzik zevkimizin olduğu bir kez daha kanıtlandı."

Batuhan: Ben içinde duygu barındıran ve barındırdığı duyguyu hissettirmeyi başaran her şarkıyı severim.

"Ben de öyle."

Söyleyecek bir şey bulamadığımda ve Batuhan'da sessiz kaldığında derin bir nefes alarak kucağımdaki gitarı rahat çalabileceğim bir pozisyona getirdikten sonra parmaklarımı tellerin üzerinde gezdirdim.

Hafifçe boğazımı temizlediğimde o kadar heyecanlıydım ki kalbimin atışlarını sırtımda hissedebiliyordum.

"Başlıyorum."

Batuhan: Sabırsızlıkla bekliyorum.

Batuhan'ın gönderdiği mesajla yavaşça gitarı çalarak şarkıyı söylemeye başladığımda onun bu şarkıyı seçmesinin tek nedeninin en son dinlediği şarkı olmasından kaynaklı olmadığını tahmin edebiliyordum.

Batuhan nedenini bilmediğim bir şekilde oldukça üzgündü ve onun bu hali beni de oldukça üzüyordu.

Onun için bu kadar üzülüyor olmam da benim bir şeyi fark etmemi sağlamıştı ki o da Batuhan'ın bendeki yerini git gide sağlamlaştırmış olmasıydı.

"Evet, biraz hırçın dalgalı olabilirim.

Küsüp olmadık şeylere kırılabilirim.

Duymak istemediğin sözleri de,

Söylerim ama iflah olmaz değilim."

Gözlerimi yumarak içimden yükselen tüm duyguyu sesime yansıtmaya çalışırken tek istediğim biraz olsun Batuhan'ın iyi hissetmesini sağlayabilmekti.

"Peki, sen hiç dönüp kendine şöyle bir baktın mı?

Ben serdim kusurlarımı sen çarpıştın mı?

Benim hala umudum var bizden her şey olur.

Olur sevgilim."

Gözlerimi açarak bakışlarımı tavana sabitlediğimde komodinin üzerindeki telefonum bir kez olsun titrememişti. Batuhan'ın sessizce beni dinliyor oluşu beni hem heyecanlandırıyor hem de onun için daha fazla endişelenmeme neden oluyordu.