Geçmişin Yaraları (BxB & Yarı Texting)

23

*Emir'den*

Yatakta hissettiğim kıpırdanmalarla yavaşça gözlerimi aralarken en son Batuhan'ın kendine gelmesini beklediğimi hatırladığımda onun yanında uyuyakalmış olduğumu fark ettim.

Bakış açıma ilk olarak karşımdaki boş yatak girdi. 

Bakışlarımı odanın içinde dolaştırırken yeni yeni açılmaya başlayan algılarımla beraber sırtımın yaslı olduğu bir beden olduğunu fark ettim. Arkamda hissettiğim yabancı bedenin kollarından biri boynumun altından geçerek benim öne doğru uzattığım kolumun yanında dururken bir kolu belime sarılmış vaziyetteydi ve onun belime sardığı kolunun üzerinde de benim kolum vardı.

İkimizin de elleri birbirine kenetlenmiş bir biçimdeyken arkamdaki yabancı bedenin kime ait olduğunu tabii ki çok iyi biliyordum ancak bulunduğumuz pozisyon yüzünden onun yüzünü göremiyordum ve şu anda istediğim tek şey onun yüzünü görebilmekti.

Bu yüzden istemeye istemeye kenetli ellerimizi birbirinden ayırdım ve vücudumu ona doğru döndürdüm. Bu hareketimle yüzlerimizin arasında birkaç santimlik bir mesafe kaldığında Batuhan şaşkın gözlerle yüzüme baktı ve yüzünde utandığını belli eden bir gülümseme oluştu.

"Günaydın."

Kısık sesiyle birlikte bende gülümsediğimde ikimizde bu yakınlıktan şikâyetçi değil gibiydik. Onu ilk kez dün görmüş olmama rağmen sanki onu çok uzun süredir tanıyormuş gibi hissediyordum.

"Günaydın. Nasılsın? Kendini nasıl hissediyorsun?"

Batuhan sorularımla birlikte mahcupça bana baktıktan sonra bakışlarını kaçırdığında gözlerimi bir anlığına bile onun gözlerinden ayırmadım çünkü dün keşfettiğim üzere Batuhan tüm duyguları gözlerinden okunabilen biriydi.

"İyiyim. Seni de korkuttum değil mi?"

Ellerimden birini yüzüne yerleştirdiğimde Batuhan irkilerek bakışlarını bana çevirdi. Ben onun yüzündeki şaşkın ifadeye gülümseyerek bakarken yanağındaki elimle hafifçe onun yüzünü okşadım.

"Korkutmadın diyemem ama sen iyiysen gerisi önemli değil."

Batuhan söylediklerime gülümsediğinde bende bir süre gülümseyerek onu izlemeyi sürdürdüm. Dakikalar boyunca sessizce birbirimiz gözlerinin içine bakarken hızlanan kalp atışlarımı geri planda bırakmaya çalışıyordum.

İkimizin de konuşmaya niyeti olmadığını anlayınca elimi onun yüzünden çektikten sonra yavaşça gözlerimi yumarak başımı onun boynuyla omzunun arasına sokmak için hareketlendim ama Batuhan'ın bana seslenmesiyle duraksadım.

"Emir."

Başımı eski konumuna getirerek bakışlarımı ona çevirdiğimde Batuhan gözlerindeki tereddütlü ifadeyle bana bakıyordu. Onun bu bakışı beni meraklandırdığında hafifçe kaşlarımı kaldırarak ona baktım.

"Sana bir şey söylemek istiyorum. Bunu sana daha öncede söyledim ama bu kez bunu yüz yüze yapmak istiyorum."

Batuhan heyecanını gizleyemeyerek bakışlarını birkaç kez benden kaçırdığında söyleyeceği şeyi tahmin ederek hafifçe gülümsedim. Batuhan'ın bakışları yavaşça bana döndüğünde gözleri gülümsememe kaymış ve o da hafifçe gülümsemişti ama gözleri gözlerime çıktığı an yüzündeki gülümseme hafifçe soldu.

"Emir ben-"

"Seni seviyorum Batuhan."

Sözlerini keserek araya girmemle beraber Batuhan şaşkınca kalakaldığında yüzümdeki gülümsemeyi büyüterek ona bakmaya devam ettim.