Geçmişin Yaraları (BxB & Yarı Texting)

16

Sessiz geçen birkaç günün ardından Oğuz, Akın'a Batuhan'la konuşacağını söyleyen bir mesaj attığında Akın ısrarla gelmek istediğini söylemiş ve bir şekilde Oğuz'u ikna ederek nerede buluşacaklarını öğrenmişti.

Okuldan ve okulun çevresinden oldukça uzakta olan kafeye giderken Emir'e Oğuz'la buluşacağını söylemişti. Emir Akın'ın Oğuz'la buluşmasının nedeninin farklı bir şeyler olduğunu düşünerek yorgunca sırıtmış ve ona iyi şanslar dilemişti ama Akın ona tepki bile verememişti.

Tek yapabildiği hızlıca odadan çıkmak olmuştu.

Emir Akın'ın çıkmasıyla son birkaç gündür yaptığı gibi yatağına gömülmüştü. Bu günlerdir Batuhan'dan kaçmak ve onu düşünmemek için yaptığı bir aktiviteydi.

Onu özlemişti ama ona mesaj atamıyor ya da onun engelini kaldıramıyordu. Belki böylece Batuhan'ın cesaretini toplayıp karşısına çıkacağını düşünüyordu ancak geçen her günün ardından umutları git gide tükeniyordu.

Belki de beni o kadarda sevmiyordur diye düşünmeye başlamıştı ve bu düşünce Emir'in canını yakıyordu.

Diğer taraftan Akın, Oğuz'la bir araya geleceği için oldukça mutlu ama Batuhan'la karşılaşacağı için de bir o kadar gergindi. Emir'in arkasından iş çevirmeye kendi başlamıştı ama bu yine de arkadaşından bir şeyler gizlemenin verdiği suçluluk duygusundan kurtulabileceği anlamına gelmiyordu.

Akın, Oğuz'un tarif ettiği kafeye gitmek için yola çıkarken Oğuz çoktan kafeye varmıştı bile.

Kafede cam kenarındaki bir masaya oturarak kendine bir fincan çay söylemiş ve çayını içerken dışarıyı izlemeye başlamıştı. Bu süreçte içeri giren Batuhan çekingen adımlarla yanına gelmişti.

"Oğuz?"

Oğuz duyduğu tanıdık sesle bakışlarını karşısındaki yorgun gözüken çocuğa çevirdikten sonra ayağa kalkarak hafifçe gülümsedi.

"Batuhan, hoş geldin. Otursana."

Batuhan tereddütlü hareketlerle Oğuz'un karşısındaki sandalyeye yerleştiğinde Oğuz'da yerine oturmuştu. Oğuz bakışlarını karşısındaki çocuğun üzerinde gezdirdiğinde Batuhan'ın yüzünün solgunluğu ve gözlerinin altındaki geçirdiği uykusuz gecelerin kanıtı olan morluklar dikkatini çekti.

'Anlaşılan zor zamanlar geçiren tek kişi Emir değil' diye düşünürken derin bir nefes alarak dirseklerini masaya yasladı.

"Pekâlâ, bildiğin gibi ikimizde liseden beri birbirimizi tanıyoruz zaten. O yüzden neler yaptın, nasılsın türünden geçmişle bağlantılı soruları es geçerek direkt olarak konuya gireceğim Batuhan."

Batuhan bir anlığına kaşlarını çatsa da karşısındaki çocuğun lisede de her zaman net biri olduğunu bildiği için başını onaylarcasına salladı.

"Seni buraya çağırdım çünkü seninle Emir hakkında konuşmam gerektiğini... Konuşmamız gerektiğini düşündüm."

Batuhan şaşkınca karşısındaki adama bakarken Oğuz'un bakışları onun arkasındaki bir noktaya takılmıştı. Batuhan ne diyeceğini bilemeyerek öylece kalakaldığında Akın kafeden içeri girmiş ve gözleriyle kafenin içini tarayarak Oğuz'la göz göze gelmişti.

Seri adımlarla Oğuz'un yanına ilerleyen Akın ona arkası dönük olan çocuğun kim olduğunu çok iyi biliyordu ama yine de sanki hiçbir şey olmamış gibi masanın başına geldi ve hafifçe gülümsedi Akın.