Geçmişin Yaraları (BxB & Yarı Texting)

45

Herkese merhaba.

Dün ki duyurumsu şeyden sonra birçok kişinin gönderdiği destekleyici mesajların ardından bugün çok daha iyiyim. Tam olarak toparlanamadım ama toparlanmak için kayda değer bir ilerleme kaydettiğimi bilmenizi isterim.

Bu bölümü de size dün için teşekkür etmek adına atıyorum.

Bazılarınız ara vermemi söyledi ama sizin varlığınızı hissetmek bana en büyük destek olduğu için buna ara vermeyeceğim. Bölümleri elimden geldiğince düzenli bir şekilde atmaya devam edeceğim.

Hepinize tekrardan çok teşekkür ederim.

Dünkü duyurumsu şeyi sileceğimi söylemiştim ama yapmayacağım. O taslaklarda sonsuza dek duracak. Böylece bana verdiğiniz desteği unutmayacağım.

Neyse yine fazla uzattım. Kendinize çokça iyi bakın...

İyi okumalar... :)

***

*Emir'den*

"Benim en güzel yansımam senin gözlerindeki yansımam olduğundan beri aynaya bakmamın hiçbir anlamı kalmadı ki Emir'im."

Batuhan'ın sözleri hayranlıkla karışık bir şaşkınlıkla ona bakmamı sağladığında Batuhan'ın yüzünde utangaç bir ifade belirdi. Anlaşılan ona olan bakışlarım Batuhan'ın utanmasını sağlamıştı.

"Diyorsun?"

Batuhan ondan istediğim onayı başını onaylarcasına sallayarak bana verdiğinde yüzümdeki gülümsemeyle başımı hafifçe yana eğerek ona bakmaya devam ettim.

"Bendeyse işler biraz karmaşık."

"Öyle mi?"

"Hıhım."

Başımı sallayarak onu onayladığımda Batuhan'ın yüzünde meraklı bir ifade oluştu. Onun yüzündeki bu ifade yüzümdeki gülümsemeyi büyüttüğünde başımı arkamdaki duvara yaslayarak ona baktım.

"Neden peki?"

"Çünkü senin dünya üzerindeki en güzel renge sahip olan gözlerinde kendi yansımamı gördüğümden beri ne zaman aynaya baksam kendi yüzüm yerine senin yüzünü görür oldum."

Bir an bile duraksamadan söylediklerim Batuhan'ın gözlerindeki ifadenin değişmesine ve göz renginin koyulaşmasına neden olduğunda onun yüzündeki ifadenin bir benzerinin de benim yüzümde olduğunu biliyordum.

"Emir."

Batuhan'ın kısık ve titrek sesini duymamla beraber sertçe yutkunduktan sonra derin bir nefes alarak gözlerimi Batuhan'ın gözlerinin arasında dolaştırdım.

"Batuhan."

"Emir'im... Yanıyorum."

Batuhan'ın sesindeki duyguyu iliklerime kadar hissederken hafifçe güldüm ve elimi uzatıp Batuhan'ın elindeki duş bağlığını alarak kenardaki raflardan birinin üstüne koydum ama bunları yaparken gözlerimi bir anlığına bile Batuhan'ın gözlerinden ayırmadım.

Bedenimi iyice Batuhan'ın bedenine yaklaştırdığımda Batuhan sertçe yutkunarak dilini dudaklarının üstünde dolaştırdı.

"Bende..."

Sözlerimi yarıda keserek Batuhan'la yerlerimizi değiştirdiğimde ve Batuhan'ın sırtını duvara yasladığımda yüzümü iyice Batuhan'ın yüzüne yaklaştırarak konuştum.