Geçmişin Yaraları (BxB & Yarı Texting)

29

*Emir'den*

Kapattığım gözlerimle beraber sessizce yatağımda uzanırken geçtiğimiz son bir haftadır neredeyse hiç görmediğim oda arkadaşımın nihayet odaya geldiğini belli eden sesleri duydum.

Olduğum yerden bir milim kıpırdamadan ve gözlerimi açmadan yatmaya devam ederken odanın ışığının açıldığını fark ettim. Odanın içinde hareket eden adım seslerinden sonra kumaşın kumaşa sürtme sesinin hemen ardından onun sesi duyuldu.

"Emir? Uyanık mısın kardeşim?"

Akın'ın ne kısık ne de yüksek olan sesi kulaklarıma ulaştığında normalde olsa dalga geçeceğim sorusuna ciddiyetimi koruyarak cevap vermeyi tercih ettim çünkü ciddiyetimi korumam ve onunla ciddi bir konuşma yapmam gerekiyordu.

"Uyanığım."

Verdiğim kısa cevabın ardından Akın'ın derin bir nefes aldığını belli eden bir ses çıkarttığını duydum. Ondan gelen bu sesle beraber gözlerimi aralayıp sırtüstü yattığım yatağımdan karşımdaki tavana baktım.

"Kızgın mısın bana?"

Akın'ın sorduğu soruyla bu kez bakışlarımı yavaşça ona çevirdim. Akın karşımda tereddütlü bir ifadeyle bana bakarken ona kızgın olmadığımı söylemek istedim ama aslında ona biraz kızmıştım ve bunu ona söylemem gerektiğini biliyordum.

"Kızgınım."

Akın söylediklerimle şaşkınca bana baktığında onun ona böyle bir şey söyleyeceğimi tahmin etmediğini gözlerindeki ifadeden rahatça anlayabilmiştim çünkü ona kolay kolay kızamadığımı ikimizde çok iyi biliyorduk.

"B-Ben sadece senin mutlu olmanı istedim ama yine de senden gizli işler çevirdiğim için özür dilerim Emir."

Söyledikleriyle yattığım yerden doğrulup bende onun gibi ayaklarımı yataktan sarkıttım ve dirseklerimi dizlerime yaslayarak bakışlarımı ona çevirip derin bir nefes aldım.

Akın ona bakmamla beraber bakışlarını ellerine çevirirken parmaklarını çıtlatmaya başlamıştı ve onun bu hareketi bile ona kızgın olma nedenimin bu olduğunu düşündüğünü kanıtlıyordu.

Ancak benim ona kızma nedenim tamamen bambaşka bir nedendi.

"Sana kızgın olmamın nedeni sana kızamadığımı bilmene rağmen bir haftadır benden kaçıyor olmandan kaynaklı Akın."

Söylediklerimle beraber Akın aniden başını kaldırıp bana baktığında yüzünde oldukça şaşkın bir ifade vardı. Sanırım gerçekten benden böyle bir şey duymayı beklemiyordu.

"Ne?"

Akın'ın ağzından şaşkınlıkla çıkan tek hecelik kelimeyle birlikte gelen gülme isteğini zar zor def ederek başımı hafifçe yana eğdim ve bakışlarımı onun şaşkın yüzünde dolaştırdım.

"Sana anahtarı verdiğim gün daha sonra konuşacağız dedim ama sen bir türlü benimle konuşmadın Akın. Mesajlarıma geç ve kısa cevaplar verdin. Odaya hatta derslere bile doğru düzgün gelmedin. Bu yüzden de sana kızgınım."

Akın şaşkınca bana bakmaya devam ederken derin bir nefes alarak başımı düz bir konuma getirip omuzlarımı silktim.

"Anlaşılan senin için Oğuz'la vakit geçirmek, benimle konuşmaktan daha iyi bir seçenekmiş."

Bakışlarımı ondan kaçırıp boş odada dolaştırırken söylediklerimle beraber Akın'a resmen trip attığımın farkındaydım.

Ancak bunu yapmamın bir nedeni vardı.