❄️1.Bölüm❄️

12.8K 794 459
                                    

Medya: Bölümden Kesitler 💫

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Medya: Bölümden Kesitler 💫

❄️

Esinin kaçırıldığı sabah...
Savaştan..

Elimdeki anahtarı cebime attığımda üzerimde ki gerginliği gizledim ve bahçede oyalanmadan kapının önüne doğru ilerledim. Bakışlarımı bir an Esin'in kaldığı odanın camına çevirmek istesem de beni görme ihtimaline karşı bu kararımdan vazgeçtim. Parsa bu gece Esine her şeyi anlatacağımı söylemek istiyordum.

Kısa süre sonra kapı açıldığında beklemeden içeri girdim ve salonda ki büyük koltukta içmekten sızan Pars'ın yanına doğru ilerledim. Esin'in bu hali onu yıpratmıştı. Eğer bu süreçte Esinin yanında kalabilseydim onu bu şekilde bir başına kesinlikle bırakmazdım.

Bakışlarımı masanın üzerinde yarım kalmış su bardağına çevirdiğimde üzerimde ki ceketi çıkartıp elime aldıktan sonra masanın üzerinde ki suyu aldım ve hızlı bir şekilde Pars'ın yüzüne attım. Bardağı seri bir şekilde masaya bırakırken büyük bir rahatlıkla koltuğa bedenimi attım ve üzerinde ki afallamayı atmaya çalışan Parsa bakışlarımı çevirdim.

Ağzından büyük bir küfür savurduğunda koltuğun üzerinde ki t-shirt 'ünü aldı ve yüzünde ki suyu silerken suratsızca "Ne var?" Diye söylendi. Derin bir nefes aldığımda bakışlarım bir an merdivenlere kaysa da ifademi topladım ve yayvan bir şekilde bacağımı diğer bacağımın üzerine koyarken konuştum. "Konuşmamız lazım."

Elinde ki t-shirt koltuğa attığında sıkıntılı bir nefes aldı ve gözleri aralıkken sesini normal çıkartmaya çalışarak konuştu. "Kafam bulanık.. Sonra konuşsak?" Bu dediği ile keyfim daha da yerine gelirken onu alt edebileceğimin düşüncesi ile "Sen daha dibi görünen bulanıklığa katlanamıyorsun yukarıda ki kız ne yapsın?" Dedim.

Yüz ifadesini Esinden bahsettiğimi anladığı an toplarken bakışlarını yere çevirdi ve gücünü toplamadan konuştu. "Dayanamadı o da zaten.." Kaşlarım çatılırken ona kötü bir bakış attım ve "Esini dışarıdan göründüğü gibi tanımlaman sana hayal kırıklığı yaratabilir.." diye mırıldandım. Parsla konuşurken Esinin ismi açıldığı konularda nedensizce geriliyordum.

Bana başını çevirip bakmaya başlarken konuştu. "İçinde ne yaşadığını bilmiyorum ama dışında acı içinde ölmek üzere kıvranan bedenden farksız" Bunu bu şekilde dile getirmesi sinirlenmeme neden olurken üzerimde ki siniri derince yutkunarak bastırdım ve direk konuya girdim. "Her ne ise.." Bakışları beni bulduğunda onu sinir edecek bir rahatlıkla konuştum. "Esin bu gece her şeyi öğrenecek"

SİYAHIN ESİRİ | RavenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin