Tamamlandı ✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 2. KİTABI
❝Elleri bedenimde ki gücünü kaybederken korku ile ondan ayrıldım ve ellerimi yanaklarında yara olduğundan dolayı boynunun iki yanına koyup korku ile ismini fısıldadım. "Savaş Mir.." Gözleri yarım bir şe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Bölümden Kesitler..💫
❄️
Alpin boş konuşmaları beni gererken tam bir şey diyeceğim sırada yanında ki akın onun koluna vurdu ve bir küfür savurup "Karışmasana insanalara." Diye sessiz olmaya çalışarak öfke ile konuştu. Savaşa dönüp gözlerinin içine bakarken arkadan kızların dışarısı için izin işini halletmem gerektiğini gösteren parmakları ile parmaklarımın ucunda yükseldim ve "Gelsene biraz dışarı." Diye mırıldandım.
Dudaklarında serseri bir ifade oluşurken elini tuttum ve onu dışarı, ağaçların arkasına götürdüm. Bana"Bir şey mi isteyeceksin?" Diye aniden sorması ile ona kötü bir bakış atarken konuya doğru yerden girdim. "O Alp akşama kadar burada kalacak herhalde?"
Sorduğum soru ile onaylarca bakarken arkamda ki masaya oturdum ve savaşın da yanıma gelmesini sağlarken bana büyük bir ciddiyetle bakan gözlerinden korksamda kollarımı boynuna doladım. Ellerini belime koyup bana tamamen yaklaştığında ayakkabılarımın üzerine değmemesi için bacaklarımı açtım ve açtığım boşluğa yerleştikten sonra savaşın buz gibi bakan gözleri ile karşılaştım.
Bu hali ile dudaklarımda bir tebessüm oluşurken "Ben şey diyecektim.." diye mırıldandım. Konuşmadığım her an sanki kafasında bir şey kuruyor gibi bakarken dudaklarıma güzel bir tebessüm kondurdum ve aklında ki delilikleri silmesi için alıştıra alıştıra konuştum. "Biz kızlara diyoruz ki.." Kaşlarını kaldırıp belimde ki ellerini sıklaştırdığında sert yüz hatları nedensizce beklemediğim şekilde daha çok gerildi ve "Konuşacak mısın?" Diye sabırsızca sordu.
Dudaklarımdan onu meraklandırmak hoşuma gittiği için bir kıkırtı kaçarken yüzümü yüzüne yaklaştırdım ve anlımı anlına yasladım. Nefesleri az da olsa öfkenin esiri olurken tam konuşacağım sırada Alpin verandadan gelen sesi ile öfkeli bir soluk aldım. "Herkes sizi bekliyor!"
Bizi göremediğini bildiğim için istifimibozmazken "Bıktım ya..!" Diye isyan ederce konuştum ve yüzümü ondan uzaklaştırdım. Belimde ki ellerini daha da sıklaştırıp "Konuş artık!" Diye sabırsızca söylenmesine karşı hayal kırıklığı ile "Çok önemli değildi zaten.." diye umutsuzca söylendim.
Sert yüz hatları iyice gerildiğinde bana kötü bir bakış attı ve "Eğer altından kötü bir şey çıkarsa görüşeceğiz seninle!" Diye konuştu. Bu kaba tavrına karşı gözlerimi devirirken masadan indim ve ellerimi göğsüne koyup onu önümden çekerken "Görüşürüz..!" Diye sonunu uzatarak konuştum.
Arkamdan çakmak sesi gelirken sigara içtiğini anladığım için sesimi çıkartmadım ve verandada duran Alpi umursamadan ilerlemeye devam ettim. Yanından geçerken gerilsem de istifimi bozmadım ve ona göz ucu ile dahi bakmadan adımlarımı hızlandırdım. "İknâedemedin mi?" Sorusu ile duraksarken "Gerçi bir öpücüğe tatlı bir söze kanacak bir adama benzemiyor.." demesi ile anında ona döndüm ve ona yaklaşıp "Doğru konuş!" Diye sert bir dilde konuştum.
