Tamamlandı ✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 2. KİTABI
❝Elleri bedenimde ki gücünü kaybederken korku ile ondan ayrıldım ve ellerimi yanaklarında yara olduğundan dolayı boynunun iki yanına koyup korku ile ismini fısıldadım. "Savaş Mir.." Gözleri yarım bir şe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya Bölümden Kesitler..
🔻Aşağıda açıklama kısmında 3. Seri hakkında bir kaç ufak bilgi var..🖤
Yarın ki bölüm için 1K yorum ve 115 oy 📌
❄️
Kalbimi birden delici bir his kaplarken nefesim dahi bedenimde ki güç birden kesildi. Ne dediğini doğru duyduğuma emin olsam da yanlış duymuşum gibi sordum ve gerilen bedenimi umursamamaya çalıştım. "Nasıl?" Kadının aldığı derin nefes konuşmam ile boğazında yarım bir şekilde kalırken sandalyede hafifçe kıpırdadım ve kadına nasıl bir tavır sergileyeceğimi bilmediğim için onun hakkında düşündüğüm bütün ön yargıları zihnimden attım.
"Mirin annesiyim." Kadının tekrar konuşması ile elim refleksen kalbimi bulurken hemen ellerimi saçlarıma çıkarttım ve daraldığım için saçlarımı geri yolladım. Kadın tam olarak anladığıma emin olmuş gibi tekrar konuştuğunda konuşmak üzere olduğum bütün cümleler boğazıma dizildi. "Savaş bütün herkesle ilişkisini kesmiş durumda. Yanında ne Nikoyu tutuyor ne de Onatı."
Onat dediği kişinin kim olduğunu bilmesem de Niko dediği an Nikonun iyi bir adam olduğunu düşündüklerini anladığımda sağlıklı düşünmek için bir an duraksadım ve zihnimde ki düşüncelerden kurtulduğum an normal bir sesle konuştum. "Onat?" Sorarca konuşmam ile kadın kim olduğunu söylediğinde savaşın ailesinin habersiz bir şekilde tehlikede olduğunu anlamıştım. "Belki tanımıyorsundur.. Açılay'ın bir dönem yanında kalmak zorunda kaldığı adam."
Gözlerim bu korkunç şeyle anında dolarken olduğum yerde refleksle ayağa kalktım ve zihnimi toparlayamadığım için sessiz kaldım. Açılay'ın yanında kalmak zorunda kaldığı adam savaşın evinde gizlice yaşayan ve aynı zamanda beni o harabeye götüren adamdı. Ve sanırım şuanda o adamın Açılaya yaptıklarından habersiz bir şekilde o adama çok güveniyorlardı. Aynı zamanda da Nikonun savaşın başına açtığı belayı da bilmiyorlardı.
"A-Alo? Orada mısın kızım?" Kadının sesi ile dolan gözlerimi tavana dikerek sakinleştirdiğimde "Buradayım.." diye mırıldandım. Onlara o yanlarında tuttukları iki kişinin de aslında kim olduklarını, yani kızlarının suskunluğu olmasının nedenin ta kendisi olan adamın ve Savaşın hayatını değiştiren adamın aslında olan gerçek yüzünü asla şimdi öğrenmemelilerdi. Eğer şimdi öğrenirlerse ortalık orada karışır ve büyük ihtimalle o adamların foyası ortaya çıktığı için savaşın anne ve babasına zarar verirlerdi.
"Yardım edecek misin onları görmeme?" Kadının konuşması ile kendimi toparlamaya çalışırken sessizliğimden olsa gerek açıklama yaptı. "Biliyorum.. Senin için de çok ani oldu. Benim hakkımda ne düşündüğünü tahmin de edebiliyorum ama bazı şeyler sandığın gibi değil.. Barışlar senin geldiğin günden sonra değişmişler.. Yani hepsine iyi gelmişsin.. Seni dinlerler, sayarlar.. Özellikle Savaşın inadını bir sen kırabilirsin. O asidir. Barışlar bizi görmek isteseler bile onlara izin vermez." Kadının söylediği her söz bir kulağımdan girip diğer kulağımdan çıkarken amaçsızca konuştum. "Ben konuşacağım.."
