Medya: Bölümden Kesitler 💫
❄️
Beynimin bana oynadığı bu oyunda sınavda kalırken kadının sesi ile öfkeli bir şekilde ona doğru döndüm. "Savaş Mirden mi bahsediyorsun" Adını ağzına aldığı an bedenimde ki bütün kan kalbimde toplanırken boğazımda ki acıyı umursamadan bağırdım ve kadının kolundan tutup onu kapıya doğru sürükledim. "Onun adını ağzına almayacaksın!"
Kadını sert bir şekilde kapıdan ağrı ittiğimde bana şaşkınca bakan Pars, Barış ve Selin'i umursamadım ve kapıyı sert bir şekilde kapattım. Kapıya içeri kimse girmesin diye kuvvet uygularken yere oturdum ve etten bir set oluşturdum. Kapı bir iki kere zorlandıktan sonra kadının sesini duyduğumda göz yaşlarım hıçkırıklarla karışmıştı. "Yalnız kalmaya ihtiyacı var"
Kimsenin içeri girmeyeceğini anladığım an yatağa geçip oturduğumda bedenimi ileri doğru uzattım ve anlımı yatağa yasladım. Kapının dışında ki sesler beynimi tırmalarken yatakta ki çarşafı avuç içlerime bastırdım. "Psikolojik sağlığı hiç iyi değil.." Kadının sesi her saniye uzaklaşırken Parsla başka bir yerde konuşmak için gittiklerini anlamıştım.
Gözlerimi sıkıca kapatıp onu hayal etmeye çalışırken sakin olamadığım için bunu başaramamıştım. Gözlerimde ağırlık hissederken o şekilde gözlerimi kapattım ve uyumamak için direnemedim.
***
Saçlarımda hissettiğim rüzgâr ile kibar bir şekilde bedenimin doğrultulduğunu hissederken anlımda hissettiğim tanıdık dudaklar ile gözlerimi açmak istesem de yapamadım. Kalbimde ki his bedenimi rahatlatırken saçlarımda hissettiğim parmaklar ile gözlerimi açmak için zorladım fakat başaramadım. Savaş aklımdan çıkmazken bunun bir rüyâ ve ya hayal olduğunu umursamadan ismini fısıldadım. Elimi bunun gerçekliğini kendime kanıtlamak ister gibi saçlarımda ki parmaklara götürdüğümde başımda olduğunu düşündüğüm kişi elimi nazikçe kavradı.
En sonunda gözlerimi açmak için çaba sarf etmeye başladığımda sıkıca kavradığım el elimi bıraktı. Kalbimde bir his oluşurken istemsizce bir kez daha ismini mırıldandım. Bir kaç sessiz adım sesi duyarken işin ciddiyetini anladığım an gözlerimi açtım ve aldığım sık nefesler eşliğinde doğruldum. Balkon kapısının açık olduğunu görmemle bedenimde bir umut filizlenip bütün hücrelerimi sıkıca sardığında ayağa kalktım.
Belki de uyanmasaydım gitmezdi.. Ya ben kafayı yemiştim ya da Savaş buradaydı. Dudaklarımda ki koca tebessüm ve gözlerimde ki mutluluk göz yaşları ile bakışlarım Barışı ararken koltukta uyuyan Parsı sessizce es geçip kolumda ki serumun iğnesini çıkarttıktan sonra koridora çıktım. Dertli bir şekilde koltukta oturan barış beni gördüğü an bakışlarını bana çevirdiğinde hızlı adımlarla yanına ilerledim ve yanında ki boşluğa oturmak yerine diz çöktüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAHIN ESİRİ | Raven
Genç KurguTamamlandı ✓ SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 2. KİTABI ❝Elleri bedenimde ki gücünü kaybederken korku ile ondan ayrıldım ve ellerimi yanaklarında yara olduğundan dolayı boynunun iki yanına koyup korku ile ismini fısıldadım. "Savaş Mir.." Gözleri yarım bir şe...