Tamamlandı ✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 2. KİTABI
❝Elleri bedenimde ki gücünü kaybederken korku ile ondan ayrıldım ve ellerimi yanaklarında yara olduğundan dolayı boynunun iki yanına koyup korku ile ismini fısıldadım. "Savaş Mir.." Gözleri yarım bir şe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Bölümden Kesitler..💫
❄️
Aşağı indiğim an camın önünde ki Parsla göz göze geldiğimizde bana eli ile bir işaret yaptı ve Verandaya geçti. İçimi sebepsizce bir korku sararken yüzünde ki ciddi ifade daha da tedirgin olmama neden oluyordu.
Lafını ikiletmeden peşinden giderken kalçasını masaya yasladı ve bakışları üzerimdeyken ona doğru gelişimi izledi. Kalp atışlarım daha da hızlanırken beni bu kadar tedirgin ederce bakması hoşuma gitmemişti.
Karşısında durduğumda "Efendim?" Diye sorarca konuştum. Dudaklarında bir tebessüm oluşması ile az da olsa rahatlarken elinin birini cebine soktu ve yumuşacık bir sesle konuştu. "Şimdi sana söyleyeceklerimde bana karşı çıkmanı istemiyorum."
Böyle deyince daha da gerilirken Savaşla beni görme ihtimali içimi yiyip bitiriyordu. Kalbim hızla atarken gülümsemeye çalışarak bakmaya başladığımda cebinden kredi kartı çıkarttı. Başta neden bunu yaptığını anlayamazken anladığım an sıkıntılı bir nefes aldım ve arkama dönüp direk gitmeye çalışırken "İstemiyorum." Diye sert bir dilde konuştum.
Bir adım bile atmama izin vermezken kolumdan tuttuğu gibi beni önüne çekti ve kaşları çatılırken aynen benim gibi bir ifade ile konuştu. "Az bir dinle.." Ona bıkkınca bakarken bu olayları sevmediğim için bu ortamdan kurtulmak istiyordum. En sevmediğim şeylerden bir tanesiydi.
Elimi kavrayıp avucumu açtığında elime kartı koydu ve ben tam isyan ederce konuşacakken konuştu. "Bu konuda en ufak bir şey bile demeni istemiyorum. Burada normal şartlar altında kalmasak bile ihtiyaçların var.. Kimseye bir şeyin hesabını vermeden rahatça yaşamanı istiyorum. Ayrıca bu zaten senin hakkındı." Ona ciddiyetle bakarken elimi çekmeye çalıştım ve sert bir dilde konuştum. "Benim hiç bir şeye ihtiyacım olmuyor ki.. Ayrıca aldığım hiç bir şeyde kimseye hesap vermiyorum."
Bana bıkkınca bakarken beni kendine çekti ve yumuşak bir sesle konuştu. "Tamam öyledir.. Ama eksik kalmanı istemiyorum. Dışarı çıktığında bir şeyi beğendiğinde geri kalmanı istemiyorum. Beni anlıyor musun?" Ben onu anlıyordum ama o beni anlamıyordu.
Ona içimde ki duyguları gizlemeden bakarken "Olsun ben geri de kalmam eksik de kalmam. Hem bütün her şeyim var.. Kıyafetlerim, kişisel ihtiyaçlarım.." diye söylendim. Bana kaşlarını çatarak bakarken "Savaşın alması başka kendin alman başka.." diye sert bir dilde konuştu. Ondan bakışlarımı kaçırırken tekrar sert bir şekilde mırıldandı. "İtiraz istemiyorum."
Ona bir şey demezken bakışlarımı yüzüne çıkarttığımda bir kez daha onu reddedecekken susmam gerektiğini belli eden bir bakış attı ve kollarını hafifçe iki yanına açtı. Dudaklarımda bir tebessüm oluşurken kollarımı beline doladım ve parmak ucumda yükseldim. Bana sıkıca sarılırken bakışlarım verandanın camından direk Savaşla kesiştiğinde yüzümde bir sırıtış oluştu ve bana attığı güzel bakışlara karşı ona huzurla baktım.
