Tamamlandı ✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 2. KİTABI
❝Elleri bedenimde ki gücünü kaybederken korku ile ondan ayrıldım ve ellerimi yanaklarında yara olduğundan dolayı boynunun iki yanına koyup korku ile ismini fısıldadım. "Savaş Mir.." Gözleri yarım bir şe...
Yalnız bırakılınca depresyona giren tiplerden olabilirdim. Ama ben yalnız kaldığım için değil Savaşsız kaldığım için böyleydim. Savaş derin bir nefes alıp yanıma doğru ilerlerken yanıma oturduğunda konuştu. "İyi misin güzelim.." Ona olumsuzca başımı sallarken hissettiğim boşluğu gizlemeden baktım ve "Berbat hissediyorum kendimi senin yüzünden!" Diye mırıldandım. Bana tek kaşını kaldırarak bakarken "Ben ne yaptım!?" Diye şok içinde sorduğunda dargınca omuz silktim ve "Sensiz bıraktın" diye suçlayıcı bir ifade ile mırıldandım.
Elini yanağıma koyup ciddiyetle "Güzelim sen özel gününde misin?" Diye sorduğunda isyan ederce baktım ve onun sorduğu soruya cevap olarak değilde aklımda ki düşüncelere cevap olarak "Hayır ya..!" Diye söylendim. Bana anlamazca bakarken "Neyin var o zaman?" Diye sorduğunda kırgınca konuştum. "İşte bundan bahsediyorum. Artık beni anlamıyorsun!"
Önceden olsa anlardı.. Ben kendimi anlamasam bile o beni anlardı. Savaşın yüzünde yapıcı bir ifade oluşurken beni kendine çekti ve sanki konuşmak istemediğimi anlamış gibi beni göğsüne çekip nefesini kulağımda hissederken mırıldandı. "Nereden çıktı o?" Bu yumuşacık ses tonu ile kolları arasında erimek isterken "Soruyorsun.." diye sinirli olmaya çalışarak söylendim. Anlıma dudaklarını bastırıp sabah ki lafımla beni vurdu. "Sen ilgi istiyorsun tabii.. Nasıl aklımdan çıktı bu"
Başımı ona doğru kaldırıp direk üste çıktım. "Bak unutmuşsun bile beni" Savaş anladığını belirtir gibi başını sallayıp derin bir nefes aldığında "Demek ki kendimi unutmuşum.." diye mırıldandı. Kalbim bunu demesi ile yumuşacık olurken büyük bir incelikle konuştu. "Sabahtan beri gözüm seni arıyor.. Sana yalvarmaya gelmiştim aslında ama Parsı gördüm." Aklıma yine savaşa 'Bu gün odadan çıkmam için yalvaracaksın'değişim gelirken inanmazca "Sen mi?" Diye sordum ve bakışlarımı kaçırdım.
Dudaklarında güzel bir kıvrım oluşurken kalbimi söküp aldı. "Sen neden bu kadar şaşırdın ki? Karşımda ki elleri öpülesi kadının uğruna ölürüm ben.. Ruhuna kölesi olmuşum zaten.. Yalvarsam çok mu?" Söyledikleri kalbimde kelebeklerin oluşmasına neden olurken başımı boynuna gömüp sessizliğe sığındım. İkimizde sessiz kalırken Savaş kollarını belime doladı ve derin bir nefes aldı.
Almıştı yine kalbimi avuçlarına. Zihnimde dolaşan sesi en güzel melodileri sunuyordu ruhuma. Aşık etmişti beni kendine. Öldürüyordu her nefeste..
Dakikalar sonra "Gelecek misin aşağıya?" Diye sorduğunda sessiz kalmama karşı nefes sesine benzer bir gülme sesi çıkarttı ve "Yoksa yalvarayım mı?" Diye hovarda bir şekilde sordu. Ona bir şey demeyip sadece göremeyeceği için sırıtırken bir kaç saniye sonra "Dargın mıyız?" Diye sorması ile yüzümde ki tebessümü soldurdum ve başımı boynundan kaldırıp yüzüne bakarken durgunca "Olmayalım dimi?" Diye sordum.
