Tamamlandı ✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 2. KİTABI
❝Elleri bedenimde ki gücünü kaybederken korku ile ondan ayrıldım ve ellerimi yanaklarında yara olduğundan dolayı boynunun iki yanına koyup korku ile ismini fısıldadım. "Savaş Mir.." Gözleri yarım bir şe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Bölümden Kesitler 💫
❄️
Koca bir günü daha devirirken gün boyu o koca ayıya sarılarak geçirmiştim. Savaş Mir yaşıyordu. Bana bir işaret göndereceğini biliyordum! Odaya giren doktorlar bile bu günkü mutluluğumaşaşırmışlardı. Onlarla yine konusmamıştım fakat yüzlerine bakıp onları dinlemiştim. Kolumda ki serumu ise sökmek yerine takmıştım. Çünkü artık hayaline değil Savaşa umut bağlıyordum.
Doktorların geleceği zamanlar ayıyı yatağın altına saklarken çıktıkları an tekrar yanıma alıyordum ve göbeğine yatıyordum. Günlerdir ilk defa gözlerimi huzurla kapatırken gelen aniden kapı sesi ile olduğum yerde sıçradım. Bakışlarım telaşla kapıya kaydığında Barışı görmemle rahat bir nefes aldım.
Pars çağırmış olmalıydı.. Barış bana şaşkınlıkla bakarken doğruldum ve saçlarımı geriye yollayarak düzelttim. Barış direk kapıyı kapatıp yanıma geldiğinde şaşkınca ismimi söyledi. Ona gülümseyerek bakarken sadece "Yaşıyor" dedim. Yüzünde büyük afallama olurken yanımda ki boşluğa oturdu ve şaşkınlıkla sordu. "Nasıl?"
Ona sabah olanları anlatırken gözleri dolmaya başlamıştı. Barış Savaşın böyle bir şey yapabilecek kapasitede biri olduğunu biliyor olsa gerek inanmamazlık yapmıyordu. Aksine ihtimaller üzerinden gidip bu işin oluruna bakıyordu. Ayı ile savaşı pek bağdaştıramazken büyük bir kahkaha attım ve ona o mevzuyu da anlattım.
Barışın yüzünde değişik bir ifade oluşurken eğlenirce konuştu. "Benim ikizim ayı değil.. Belki yakışıksız bir aslan olabilir ama ayı olamaz.." Biraz düşündükten sonra sustu ve devam etti. "Yani ben ayı yönünü görmedim. Sana tatlı bir ayı rolüne bürünüyorsa onu bilemem tabii" Bu iması ile elimde ki yastığı yüzüne atarken tatlı bir sinirle mırıldandım. "Yakışıksız sensin!"
Barış kahkaha atarken içimizde ki Savaşa dair bir umudun bile bizi delicesine mutlu ettiğini farkettim. Barış serseri bir sinsilikle "İkizim yakışıklı mıydı?" Diye sorduğunda elimde olmadan durgunlaşmıştım. '-dı' diye sorması canımı yakarken yüzümde buruk bir tebessüm oluştu ve kucağımda ki ayının tüyler ile oynarken ağzımdan ufak bir mırıltı çıkartıp sakince konuştum. "O yakışıklı zaten." Demek istediğim şeyi anlamış olacak ki o da durgunlaştığında içeri giren doktorla bakışlarımı kaçırdım.
Doktor bakışlarını Barışa çevirdiğinde konuştu. "Görüşme sürenizi daha fazla uzatmayın lütfen.." Kuralları bu kadar sıkı tutmaları kendimi hapisteymişim gibi hissettirken Barış itiraz ederce konuştu. "Biraz daha-" Doktor olumsuzca bakıp lafını kestiğinde omuzlarını dikleştirdi ve konuştu. "Barış bey normalde görüşmeniz belirli saatler dışında mümkün bile değilken fazla esnek davran-" Doktorun konuşmasına daha fazla tahammül edemezken adamın sözünü kestim ve barışa yapıcı bir şekilde "Sonra konuşabiliriz.." dedim ve onu iknâ etmek ister gibi baktım.
