❄️44.Bölüm❄️

3.7K 413 136
                                    

Siyahın Esiri • Raven 25 Ekim Aksiyon #1

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Siyahın Esiri • Raven 25 Ekim Aksiyon #1

Medya Bölümden Kesitler 💫

❄️

Savaş elimde ki elini çekip elini sırtıma koyduğunda bizi içeri doğru çekti. Kalbim öyle bir hızda atıyordu ki o kişinin savaşın ilk evinde ki maskeli adam olduğunu ve de bizim yaşıyor olduğumuz gerçeğini bildiğini düşünmek dahi istemiyordum. Metal kapı anında kapanırken Savaş başında ki kapüşonu açtı. Sanırım bu adam gerçekleri biliyordu. Elini kaldırıp benim başımda ki kapüşonu da açtığında adam dışarı çıktı.

Savaşın sessizliğine karşı dışarıda ki adamın konusunu tekrar açmazken savaş geniş odada ki perdeleri sıkı sıkı kapattı ve dolaba doğru yürüdü. Metal dolabın kapısını gürültülü bir şekilde açarken üzerinde ki tişörtü çıkarttı ve üzerine dövmesinin gözükmeyeceği bir sıfır kollu atlet geçirdi.

Bakışlarım dolabın içinde ki düzende takılı kalırken askılara asılmış savaşın büyük ihtimalle maçlara çıkarken giydiği siyah bana kalsa röpteşambırın aynısı olan hırkalarda takılı kalırken bu düşünceme gözlerimi devirdim. Savaş'ın kemerini çözmesi ile bütün düşüncelerim anında toz bulutu gibi dağılırken kavgacı bir telaşla ''Hey!'' Diye söylendim. 

Ne demek istediğimi yaklaşık beş saniye sonra idrak etmiş olacak ki dudakları serseri bir ifade ile kıvrıldığında ''O zaman arkanı dön'' diye edepsiz bir rahatlıkla konuştu ve düğmesini açtı. Anında arkamı dönüp ''Terbiyesiz.'' diye söylendiğimde keyifle güldü ve ağzının içinden tatlı bir sinirle homurdandı. ''Arada bir sende olsan bir ilerleme kat ederiz..'' Konuşması izle yüzümde ki kanın çekildiğini hissederken ellerim refleksen saçma bir şekilde kulaklarımı buldu ve içimden ilk geçen şeyi dilim döküverdi. ''Ay ama gerçekten terbiyesizsin..'' Bu halimle savaş sessiz olmaya çalışarak kahkaha attığında kulaklarımda ki ellerimi çektim.

Bir kaç saniye sonra sırtımda bedenini hissettiğimde başını boynuma koydu ve derin bir öpücük bırakıp ''Bu gün şans yıldızım yanımda..'' Diye huzur dolu bir ifade ile mırıldandı. İki lafı ile anında erimek üzere olan dondurma kıvamına gelirken sırtımı ona iyice yasladım ve derin bir nefes aldım. Ellerini karnıma indirip konuşmaya başladığında dikkatle onu dinledim. ''Hani bu odaya girdiğinde bir adam vardı ya..'' Başımı onay verirce sallayıp başımı omzuna yatırırken devam etti. "Gece ben aşağıdayken o yanında olacak.. Bir şey sorarsa kısa cevaplar vermekle yetin."

Gece onun aşağıda ölümle burun buruna olacağı gerçeği kalbimi acıtırken sıkıntılı bir nefes aldım. Beni kolları arasında kendine doğru döndürürken bedenimi tamamen kendine doğru çekti ve anlını anlıma yaslarken derin bir nefes aldı. "Neden katılıyorsun ki..?" Sorduğum soru ile nefes sesine benzer bir gülme sesi çıkartırken kollarımı omuzlarına koydum ve gözlerimi kapattım.

SİYAHIN ESİRİ | RavenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin