Tamamlandı ✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 2. KİTABI
❝Elleri bedenimde ki gücünü kaybederken korku ile ondan ayrıldım ve ellerimi yanaklarında yara olduğundan dolayı boynunun iki yanına koyup korku ile ismini fısıldadım. "Savaş Mir.." Gözleri yarım bir şe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya Bölümden Kesitler..💫
❄️
Aklımda ki çıkmazlar içinde düşündükçe daha da kaybolurken Açılay'ın durumu aklımı fazla meşgul ettiği için kendimi hiç rahat hissetmiyordum. Ben bu yaşadıklarını öğrenmeyi dahi kaldıramazken o kız her gün bir şey yaşamamış gibi davranıyordu.. Elimde ki bıçağı kenara bırakıp henüz kimse uyanmamış evde ki sessizlik ile ellerimi durulayıp verandaya çıkarken kalçamı masaya yasladım ve bakışlarımı boşluğa çevirip sıkıntılı bir nefes aldım.
Savaşın yanından yaklaşık ona dakika önce aşağı inmiştim. Yani bir yarım saat daha onunla vakit geçirmiştim. Uyumak istemediğini söyleye söyleye yorgunlukla uyuya kalmıştı. Uyanık kaldığı süre ise beni yanından ayırmamıştı. Bu düşüncelerim ile zihnimi dağıtmayı başarırırken dudaklarımda ufak bir tebessüm oluştu ve saçlarımı hafifçe geri gönderdim.
"Korkma sana zarar vermeyeceğim." Aniden duyduğum tanıdık fakat bir o kadar da bana uzak gelen ses tonu ile olduğum yerde sıçrarkenbakışlarım verandanın yanında bana doğru yaklaşan mavi gözlerde takılı kaldı.
Kalbimde yapışıp kalan geçmişin bana acı veren izleri canımı yakmaya başlarken elim tutunma ihtiyacı ile sandalyenin sırtını buldu ve bedenimde ki güç kesilse de bedenimi dikleştirdim. Şuan tek istediğim şey savaşın ya da barışın burada olmasıydı.. Yeni bi felaketin ayak seslerini hissediyordum ensemde. Hızlanan nefeslerim ve kesikleşen soluklarım bana hiç yardımcı olmazken gözlerim korku ile kısılmaya başladı.
O an nedensizce bağırmak ve gücüm yettiğince koşmak istemiştim. Fakat bir yandan da bu gördüğüm adamın sadece ufak kafamda ki kurgu olma ihtimali beni tutuyordu. "Sana amacım eğer zarar vermek olsaydı Savaşın seni o mezarda bulmasına ve size telefon vererek de olsa kurtulmanıza yardım etmezdim." O anlar gözümün önünden geçerken gözlerim dolmaya ve bu durumun gerçekliğinden emin olduğum için bedenimde ki kan kesilmeye başladı.
Anında buz kesen ellerimi kollarım taşımakta zorlanırken bakışlarım nedensizce tam olarak verandanın üzerinde olan savaşın kaldığı odaya kaydı. "Öncelikle sakin ol" Barlasın tekrar konuşması ile gücümü toplamayı beceremeyip gözümden bir damla yaş akarken bir kaç adım gerilediğim sırada anında aramızda ki mesafeyi sıfırladı ve kolumu tutarken ağzından olumsuz mırıltılar çıkartıp konuştu. "Ama böyle yaparsan olmaz ki.. Sadece bir şey söyleyip gideceğim."
Gözümden bir kaç damla daha yaş ifadesizce akarken anında bedenimde ki gücü topladım ve içimde ki korku ile sadece "Savaş.." diye mırıldanabildim. Gözlerimden yaşlar daha hızlı bir şekilde oldukça ifadesiz bir şekilde akarken beynimde o anlar tekrarlamaya başlamıştı. Barlas iki kolumu birden tutup sanki pilli bir bez bebekmişim gibi sesimin daha yüksek çıkamayacağını hissetmiş gibi sakinlikle gözlerimin içine baktı ve emin olmak ister gibi başını salladı.
