ASLAN'IN İNİNDE

27

Şiir bitince başlayan alkışlara karşılık vermek üzere ayağa kalkıp, başıyla herkesi selamladı.Ondan sonraki yarım saatte yemeklerini yerken, masadaki diğer kişilerden şiir okuyanları dinlediler.

Artık yemeğini bitirenler yavaş yavaş ya, bara ya da, koltuklara geçiyorlardı.Başlayan hafif müzikle birlikte salonun orta kısmında dans eden çiftler de göze çarpıyordu.

Ebruli masadan kalkar kalkmaz Sinan elini uzatarak,
-Benimle dans eder misin? diye sordu.
Ebruli "olur" manasında başını sallayınca, dans eden diğer çiftlerin yanına doğru yürüdüler.O sırada, Ebruli, Aslan ve Begüm'ün bar bölümüne oturmuş, aralarında konuştuklarını fark etti.Fakat, arada sırada her ikisi de dönüp onlara doğru bakıyorlardı.

Sinan'a,
-Begüm'ü tanıyorsun değil mi? diye sordu.

Sinan doğal bir şekilde,
-Tabii ki, çocukluğumuzdan beri arkadaşız onunla.

-Galiba şimdi biraz dargınsınız?

Sinan kaşını kaldırarak,
-Gözünden kaçmamış,

Ebruli çekingen bir sesle,
--Aranızda ne geçti bilmiyorum ama... bu davetin ne sebeple olduğunu bilerek mi geldin?

Sinan içini çekerek,
-Öyle değil desem doğru olmaz...Şahika Hanım bizim aile dostumuzdur, davet için arayıp, lafın arasında Begüm'ün de gelişini kutlayacağız dedi ama, şimdi o tarafa bakınca tek sebep o değilmiş diye düşünüyorum.Hatırlar mısın bilmem, sen, o gün bana satranç oynarken ne demiştin ?
"Satrançta hamle yapmaktan çekinme, çünkü, yaptığın hamlenin sonuçlarını ancak karşındakinin hamlesinden sonra görebilirsin."

Ebruli gülümseyerek,
-Sonra da demiştim ki "Hayatta biz bir adım atmazsak, karşımızdakinin ne yapabileceğini hiç bir zaman öğrenemeyiz." ve anladığım kadarıyla bu akşam buraya bir hamle yapmaya gelmişsin.

-Evet ama, buraya gelirken bu hamlenin bütün taşları karşı karşıya getirebileceğini öngerememişim,
dedikten sonra sanki söyleyip söylememekte tereddüt eder gibi bakarak,
-Aslında...bu akşam, onunla yanyana otururken anladım ki, sen, lisedeyken sırrını ortaya çıkaranın Begüm olduğunu bilmiyordun değil mi?

Ebruli çok şaşırmıştı.
-Begüm neden böyle birşey yapsın ki, onu tanımıyorum bile.

-Aslında biraz hafızanı zorlarsan hatırlarsın.Estetik ameliyat olmadan önce biraz farklıydı.O zaman, lise ikinci sınıfta onunla aynı sınıftaydık biz.Senin sırrını anlattığın arkadaşın Yasemin de bizim sınıftaydı.

-Tamam da...yani neden böyle bir şey yapsın ki?

-Çünkü benden hoşlanıyordu... ben ona senden hoşlandığımı söyleyince de, sanırım kendince sırrını ifşa ederse seni küçük düşüreceğini düşündü.Bir de...abim o hep bildim bileli Begüm'den hoşlandı.Fakat abimin sevdiği bir kadınla ben nasıl...yani yapamam dedim ama Begüm'e bir türlü anlatamadım bunu.O yüzden de okumak için İsviçre'ye gittim.O da arkamdan geldi, bir süre aynı üniversitede okuduk...ve zamanla yakınlaştık, fakat o sonraları biraz değişti...nasıl desem uzaklaştı benden.

-Anladım... fakat insanlar gibi hisleri de değişebiliyor zamanla, lisede başka düşünüyorsun, üniversitede başka,
olgunlaştıkça hayattaki anlamlandırdıklarının bile farklılaştığını görüyorsun...en iyisi herşeyi biraz da oluruna bırakmak.