ASLAN'IN İNİNDE

39

Aslan,
-Dışarıya oturdum ama üşürsen...

.-Şu anda iyi, üşürsem şal isterim.

Aslan,
-Peki...dedikten sonra biraz sıkıntılı bir yüz ifadesiyle,
-O gece söylediklerim için...diye konuşmaya başlayacakken,

Ebruli, onun sözünü keserek,
-Özür dilemene gerek yok, hata bendeydi...sanıyorum bazı hareketlerim yanlış anlaşılmalara neden oldu ...sana şöyle izah edeyim; davetin olduğu akşam...seni dansa kaldırmamın nedeni annenle yazdığımız ortak bir hikayedeki bir sahneyi canlandırmak içindi...o anda benim biriyle dans etmem gerekiyordu ve...orada tanıdığım başka birisi yoktu...o yüzden cüretimi bağışla lütfen,

Aslan şaşırmıştı.
-Öyle mi...yani...ben de, benimle dans etmeyi seçtiğin için...mutlu olmuştum.

Ebruli onun gözlerine bakınca bu sözlerin samimiyetle söylendiğini gördü.

-Diğer yandan Sinan ve Ayhan...Begüm Hanım kadar samimiyetimiz olmasa da, benim de okul arkadaşlarım...

Aslan, eliyle bir dur işareti yaparak,
-Tamam lütfen...senin kendini bu kadar savunmanı gerektirecek duruma soktuğum için hatalı olan benim...bunu fark ettiğim için de özür dilemek istedim zaten...

-Asıl sen bağışla beni...Begüm...yani belki ilerde evleneceğin kadın hakkında da yakışıksız konuştum.

Aslan onun söyledikleri karşısında bir an duraksadıktan sonra öyle bir kahkaha atmıştı ki, Ebruli şaşırarak ona baktığında,
-Begüm'ün evleneceğim kadın olacağını da nerden çıkardın? diye sordu.

Ebruli kıpkırmızı olmuştu.Meryem'in anlattıklarından ona bahsedemezdi.Sadece,
-Belki...sadece, öyle olabilir...diye düşünmüştüm.

Aslan başını iki yana sallayarak,
-Kimseyle evlenmek gibi niyetim yok, belki de ömür boyunca,

O'nun bu söyledikleri karşısında Ebruli
-Hayat sizin, tercih de sizin tabii ki, deyince,

Aslan,
-Peki ya sen...düşünüyor musun evlenmeyi? diye sordu.

Ebruli, böyle bir soruyu beklemiyordu.Yüzünü denize doğru çevirerek,
-Belki bir gün...yani daha çok gencim diye düşünüyorum fakat, ilerde çok sevdiğim ve anlaşabileceğim birisi olursa neden olmasın...sonucunda insan hayat yolunda birlikte yürüyebileceği bir eşi ...bir ailesi olsun ister...

Aslan, düşünceli bir şekilde,
-Aile...yani bu kavramla pek tanışamadım ben, annemle babam ben küçükken ayrıldılar...kadınlar galiba daha duygusallar o yüzden farklı düşünüyolar, fakat, günümüzde evliiklerin çoğu da boşanmayla sonuçlanmıyor mu?

-Haklısın... sabun köpüğü gibi kaybolan aşklar yaşıyorlar çünkü ... ya da...sevilmenin kıymetini bilmiyorlar belki, benim önümde iyi bir örnek olduğu için böyle düşünüyor da olabilirim, yani...benim babamla annem otuz yıla yakındır evliler...bazen onlara bakınca bu kadar uzun süre nasıl bir arada yaşadılar diye düşünüyorum...babamı bilmem ama, annemin babamı çok sevdiğini biliyorum, bir gün göremese özler, başlar adını sayıklamaya...

Aslan gülümseyerek,
-Umarım hiç ayrılmazlar,

-İnşallah,