4.Bölüm

1.4K 45 10
                                    

"Sonunda geldin"

Duyduğum sesle düşüncelerimden sıyrılıp sesin sahibine döndüm. Kadir bana doğru yürümeye başladı.

"Çok geç kaldım değilmi? Gerçekten üzgünüm"

Kadir yüzündeki gülümsemeyle "evet . Birdaha olmasın" dediğinde ciddi olmadığını anladım.

"Hadi gel. Sana ne yapacağını gösteriyim" dediğinde başımı tamam anlamında salladım. Bar tezgahına doğru ilerledi. Bende onu takip ederken bir yandan da etrafı inceledim.

Burası çok geniş bir yerdi. Mekanın bir tarafında localar varken bir tarafta da küçük bi sahne vardı. Bir grup müzisyen canlı müzik yapıyorlardı. Şarkı söyleyen kızın sesi çok güzeldi.

Kadirle beraber bar tezgahına geldiğimizde tezgahın arkasındaki barmen kız birşeylerle uğraşıyordu.

Kadir "Özlem" diye seslenince kız kafasını kaldırıp bize baktı.

"Buyrun Kadir bey"

Kadir beni göstererek cevap verdi.

"Bu Afra . Bundan sonra burda çalışacak. Sen ona işi öğretirsin"
Kız kafasını olur anlamında salladı.

"Peki Kadir bey"

Kadir tam arkasını dönüp gidecekken
aklına bir şey takılmış gibi durup tekrar özleme döndü.

"Yılmaz geldi mi?"

Özlem omuzlarını silkip "geldiğini görmedim" dedi.

Kadir "tamam size kolay gelsin" deyip yanımızdan ayrıldı. Özlem denen kız bana bakıp gülümsedi.
"Orda öyle durursan sana işi öğretemem"

Onun yönlendirmesiyle tezgahın arkasına geçtim. Özlem güler yüzlü sıcak bir kızdı.

Bir yandan bardaklara ismini bilmediğim içkiler doldururken bir yandan da bana sorular soruyordu.

"Daha önce hiç barmenlik yaptın mı?"

Acemiliğimin yüzümden okunduğuna emindin ama yine de cevap verdim.

"Hayır"

"Tamam ozaman. Şimdilik sadece şurdaki bezle bardakları sil. Zamanla diğerlerini de öğrenirsin"

Gösterdiği bezi alıp önümdeki bardakları silmeye başladım. Ben genelde  tezgahın üzerini toparlıyordum. Özlemde müşterilerle ilgileniyordu. Bir süre sonra karşımda bi adam belirdi. Bar tezgahına yaslanıp gözlerini bana dikti .

"Bir viski versene güzelim"

Ses tonundaki gevşeklik midemi bulandırmaya yeterken az ilerimde duran özleme baktım. O da ne yapacağımı bilmediğimi anladı.  Yanıma gelip adama baktı.

"Buyrun ben yardımcı olayım"

Adam hiç istifini bozmadan bana bakmaya devam etti.

"Gerek yok güzellik bana yardımcı olacak şimdi"

Yâsabır!

Neyse madem bi bok yedim sesimi etmeden işimi yapacağım.

Yanımda duran Özleme bakıp "tamam" dedim. Özlem raftan aldığı bir şişenin kapağın açıp önüme koydu . İlerde bar taburesinde oturan kadının yanına gitti.

Önümdeki bardaklardan birini alıp ters çevirdim. Şişedeki sıvıyı bardağa boşaltıp adama uzattım.

Ben daha elimi geri çekmeden bileğimden yakaladı.

ELZEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin