RUHUM SENİ SEÇTİ

10.Bölüm Zamanın Getirdikleri

Küçüğüm
Daha çok küçüğüm
Bu yüzden bütün hatalarım
Öğünmem bu yüzden
Bu yüzden
Kendimi özel önemli zannetmem
Küçüğüm
Daha çok küçüğüm
Bu yüzden bütün saçmalamam
Yenilmem bu yüzden
Bu yüzden
Kendime hala güvensizliğim
Ne kadar az yol almışım
Ne kadar az
Yolun başındaymışım meğer.....
Sezen Aksu

20 Ocak 2020
Mutluluk tek kelime üç hece bazılarının ömür boyu sahip olduğu bazılarının hayatına hiç uğramayışıdır. Bazıları hiç çaba sarfetmeden sahip olur bazıları sahip olmak için bir ömür verir....

Yeryüzündeki her insan sadece anne karnından çıkasıya kadar eşittir. Doğum gerçekleşip ciğerlere alınan ilk nefeste eşitlik bozulur. Dünyanın değişmez en temel kuralı budur.

Leyal çok kayıplar vermişti. Verdiği her kayıpta sanki ruhundan bir parça kopmuştu. Biliyordu kopan her parça onda yara olarak kalacaktı. Ama zamanla o yaraların kabuk bağladığına şahit olmuştu.

Her yaranın bir merhemi elbette vardı. Onun yarasının merhemide Ayşe anneannesi ,Cansuyum dediği can arkadaşı Ezgi ,Altan amcası,Sedef ablası,kocasının timindekiler ve Oğuz abisi olmuştu.

Kalbindeki ruhundaki bütün yaraları el birliği ile birlikte sarmışlardı. Koskoca dört yıl hayatından gidenlerin yerini doldurmasada gelenler onun mücizesi olmuştu.

Hepsi el birliği sevgileri ile genç kızı ayağa kaldırmışlardı. Onlara yeni bir hayat borçluydu. Onlar olmasa belki yine başarırdı ama bu kadar kolay olmazdı hiç birşey.

Giray... eksik yanı büyüdükçe içinde büyüyen kocası. Yüreğinde kanıyan yarası beklediği umudu umutsuzluğu küçük kalbini yokluğunda kendine aşık eden adam.

Gideli tam dört yıl olmuştu. Koskoca dört koca yıl. Öldümü kaldımı belli olmayan yürek sızısı. Kime sorsalar haber yok dediler. Sağsa eğer bir gün çıkıp gelir dediler bekleyin dediler. Ama hiç kimsede iyimi demediler.

Beklerdi ne olacak sapa sağlam dönsün bir ömür beklerdi kocasını. Kim beklemezdiki kendisine yokluğu ile aşık eden adamı. Kaç erkeğin harcıdır yokluğunda bir kadını kendine aşık etmek.

Söz konusu Giray gibi bir adamsa yokluğuyla aşıkta eder perişanda ederdi. Yeterki sağ salim dönsünde ondan gelecek herşeye razıydı. Aslında kocası geri döndüğünde olacaklardan korkmuyorda değildi.

Biliyordu hissediyordu geldiği gün kaybedecekti kocasını. Ama dönsünde dedi bir ömür o isterse beni kızkardeşi isterse aile dostu isterse de arkadaşı görsün yeter ki dönsün artık dedi içinden.

Zaman su gibi akıp gidiyordu hayatından. Evlendiğinde on sekizine girmek üzere olan kız şimdi  yirmiiki yaşında genç bir kız olmuştu. Dört yılda hayatında kötü şeyler olduğu kadar çokta güzel şeyler olmuştu. O şimdi geleceğin fidanlarını yetiştirecek gencecik bir öğretmen adayıydı. Bu yaz hayırlısı ile diplomasını alacaktı.

Eskiden beri hayalini kurduğu pastacılık bölümünden öğretmek arzusu yüzünden vazgeçmişti. Hem annesi ve Ezgi ile aynı meslekten olmak daha ağır basmıştı.

Geçen günler hayatına yeni insanlarda katmıştı. En komik tanışmada kocasının timi ile olandı. O günü hatırladıkça hala gülmekten ölüyordu. Gerçi gecenin sonu tatsız bitmişti ya neyse...

Kasım 2016

"Anneanne bu yaptığımızı abim geldiğinde öğrendiğinde bizi maf edecek valla"
"Hiçte bir şey yapamaz aklınca beyfendi kimseye duyurmayacak ki rahat boşansın. Sen bana baksana benden bu evliliği bitmesine izin verecek göz var mı?"