Hayat insanı bazen o kadar çok yorar ki nefes almaya bile vakit ayıramaz. Her atan kalbin koşuşturması farklıdır kimisi daha iyi bir gelecek için kimisi daha lüks bir yaşam için kimileri ev için araba için eşi için çocukları için anası babası için yani her kalbin yaşama sebebi farklıdır.
Leyal'in dört gün önceye kadar tek hayali babaannesi ile uzun süre bir ömür geçirmekti. Küçücük dünyaları ona yetiyordu. O büyük hayaller kurmayı bırakalı çok olmuştu.
Ama hayat bunu bile ona çok görmüştü. Önce amcası olacak adamın babaannesi ölünce kendisini bir mal gibi karısının kardeşine vereceğini öğrendi. Sonra babaannesi son günlerinin yaklaştığını anlaması üzerine onun iyiliği için Giray'la evlendirmesi bunların hepsini şu küçücük hayatındaki
dört güne sığdırmıştı.Bazıları hariç o gün sabaha kadar kimsenin gözüne uyku girmemişti. Sadece ailedekilerin değil mahalledeki çoğu kişide üzüntüden uyuyamamıştı.
Edibe hanımın çoğunun üzerinde hakkı vardı. Kimisinin çeyiz parasını kimisinin okul masrafını kimisinin ilaç parasını vermişti. Mahalledeki çoğu insanın üstünde emeği vardı yaşlı kadının.
Bazıları gibi öyle gösteriş için açıktan yapmazdı kimsenin gururu kırılmasın diye el altından yapardı yardımlarını. Ama bilirlerdiki yaralarına Edibe hanım merhem olmuştu.
İşte o yüzden çoğu kendine söz verdi geride bıraktığı emanetine onlarda kendince göz kulak olacaklardı. Leyal bilmesede artık onun bir çok koruyucusu vardı.
Leyal pencereden duyduğu sabah ezanının sesi ile yataktan kalkıp oturdu. Yanında yatan arkadaşı Ezgi'ye baktığında onunda uyumayıp boş boş tavanı izlediğini anladı.
"Keşke sen bari biraz uyusaydın dünden beri sende benimle birlikte kahroldun""Nasıl uyuyacaktım ki sen bütün gece sessiz sessiz ağlarken boş ver beni nasılsın iyimisin biraz?"
"Bilmem içim bomboş sanki babaannem giderken ruhumuda söküp gitti. Boğazımda koca bir düğüm var nefes aldıkça ciğerlerime birşeyler batıyor...Biliyor musun? Küçükken başıma gelen bütün kötü olaylardan kendimi suçlardım ben galiba çok yaramaz bir kızım o yüzden bunlar oluyor derdim....
Peki şimdi ne düşünüyorum biliyor musun? Galiba bende bir uğursuzluk var""Saçmalama ne uğursuzluğu olacakmış?"
"baksana hayatımda sevdiğim kimler kaldı hepsi teker teker öldü bu uğursuzluk değilde ne sence?""Kader alın yazı güzelim vakti saati gelmiş ölümlere niye kendine yoruyorsun. Onların yalan dünyada vadeleri o kadarmış Allah'tan gelene sual olmaz "
"Ben şimdi ne yapacam Ezgi? Baksana kimsem kalmadı kan bağım olarak kalan insanlarda benden nefret ediyor"
"Biz varız ya kuzum bizi niye saymıyorsun? Seni asla yanlız bırakmayacağız hem kan bağımız yoksada can bağımız var. Ayrıca geçicide olsa bugüne bugün yengemsin ama demi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUM SENİ SEÇTİ
Narrativa generaleİyi adamlar yanlızlıktan ölüyor,İyi kadınlar ise kötü adamların balkonundan gökyüzüne bakarken...... Dostoyevski Giray karşısındaki kadınların istediği herşeyi kabul etmişti ama onunda bir şartı vardı şimdi bunu söylemeliydi ki ilerde olacakların ö...