Ve arabası durur durmaz, kapısını açtığı gibi kendini karşısındaki evin önünde bulmuştu. Sonrada bütün kuvveti ile kapıya vurmaya başlamıştı. Kısa süre sonrada açılan kapı ile karşısında onun geldiğini gören korkulu gözlerle mutlu olmuştu. Korku iyiydi insanın iradesini zayıflatır ve hata yapmasını sağlardı....
Giray karşısında gördüğü kadınla midesi bulandı. Arzu karısının yengesi. O da en az kızı ve kocası kadar pislik bir kadındı. İçinden güldü pislik pisliği nasılda bulmuş dedi. Aslında onun canına kast etmeye çalışmasalardı bunlar gibi insanlarla asla muhattap olmazdı.
"Vay vayy hoşgelmişsin damat. Hayırdır amcanın hapisten çıktığını duydun elini öpmeye mi geldin?"
"Yaaa aynen öyle birazdan kocan olacak şerefsizi öyle bir öpeceğim ki sevincinden bayılacak. Şimdi benim daha fazla asabımı bozmadan çağır kocanı gelsin."
"Kocam yok evde, işleri vardı çıktı."
"Öyle mi iyi bende gelmişken sizi göreyim. O gelesiye kadarda içerde beklerim" diyerek Giray kadının yarı açtığı kapıyı ittirerek içeriye girmişti.
Arzu genç adamın aniden içeriye girmesiyle yaşadığı şaşkınlığı beyninde bir tarafa itip salona doğru giden adamın önünü kesmeye çalıştı.
"Sen nereye gittiğini zannediyorsun. Çabuk çık evimden, yoksa şimdi polisi arıyacağım."
"Durduğun kabahat ara hemende gelsinler bence" diyerek kadını daha fazla dinlemeden salona girmişti. Girer girmezde tam tahmin ettiği gibi aradığı iki şerefsizde buradaydı.
"Vayy ben birinizi ararken ikinizi buldum. Hatta üçünüzü mü demeliyim!!!"
Beril içeriye bütün ihtişamı ile giren adamla birden nefesi kesildi. Aşıktı bu adama. Onun için öl dese ölür öldür dese öldürürdü. Ama o gidip kendi gibi bir kadın yerine kuzeni olacak beslemeyi seçmişti. Yinede gel dese hiç düşünmeden giderdi. Ahhh dedi içinden onun gibi güçlü kuvvetli bir erkek yatakta kim bilir ne kadar iyidir diye geçirdi. Bir kez bile olsa onun koynuna girmek için herşeyini feda edebilirdi.
Beril daldığı asla gerçek olmayacak düşlerden babasının konuşmaya başlaması ile çıkmıştı.
Kemal içeriye dimdik giren adamla sertçe yutkunmuştu. Nerden çıkmıştı ki bu adam şimdi. Tamda tahliye olduğu gün. En son onu hapishanede kendisini özel olarak ziyarete geldiği gün görmüştü. Onun yüzünden tam bir ay hastanede yatmıştı.
"Senin benim evimde ne işin var komutan. Geçmiş olsun demeye gelmediğin belli."
"Bilmem onu sen söyleyeceksin? Sence ben senin tahliye olduğun gün acaba niye geldim!!!"
"Ben nerden bilebilirim evime gelip içeriye izinsiz giren sensin. Sen söyle niye geldiğini."
"Öyle mi Kemal efendi. Peki madem sen aptalı oynayacaksın ben konuşayım ozaman. Bugün ne hikmetse tamda siz iki şerefsizin hapishaneden çıktığı gün benim karımın evinin camı taşlanıyor, hemde dışına sarılı bir notla."
"Sende bizim yaptığımızı düşündün öyle mi.? Ama boşu boşuna buralara kadar zahmet etmişsin. Dediğin gibi biz daha yeni çıktık. Yani diyeceğim o ki biz yapmadık."
"Yalnız ben pek öyle düşünmüyorum. Malum seninde evime kurşun sıkmışlığın var. Yani yapanın siz olması yüksek bir ihtimal."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUM SENİ SEÇTİ
General Fictionİyi adamlar yanlızlıktan ölüyor,İyi kadınlar ise kötü adamların balkonundan gökyüzüne bakarken...... Dostoyevski Giray karşısındaki kadınların istediği herşeyi kabul etmişti ama onunda bir şartı vardı şimdi bunu söylemeliydi ki ilerde olacakların ö...
