RUHUM SENİ SEÇTİ

62.Bölüm Mutsuzluğa Adım Adım

3 Yıl Önce
Trabzon

Hayat hep senin kaçtıklarını çıkarır karşına. Tam bitti kurtuldum dersin ama bir bakmışsın yine hep oradadır....

Karı koca sabah erkenden kalktıkları gibi timin diğer üyeleri ile birlikte kapıda buluşarak havaalanına gitmişler sonrada uçuş saatlerinin gelmesi ile uçağa binmişlerdi. Hava şartlarının iyi olması sebebi ile uçak bir buçuk saat süren yolculuğun arkasından Ankara havaalanına iniş yapmıştı. Uçaktan inen grup Trabzon uçağın kalkış saatinin yaklaşması sebebi ile havaalanında buluşacakları Ayşe hanım ve Ezgi'nin olduğu bölüme doğru ilerlemeye başlamışlardı.

Ayşe hanım ve Ezgi yarım saat önce geldikleri havaalanında yanlarında bulunan süpriz bir misafirle diğerlerinin gelmesini beklerlerken az ilerde gördükleri grupla ellerini sallayarak onları görmelerini sağlamışlardı.

Aradıkları kişileri ilk farkeden Firuze olmuştu. Tabiki yanlarında gördüğü kızla ekstra mutlu olmuştu.

"Bakın o taraftalar hemde yanlarında güzel bir süprizle beraber."

Leyal ve diğerleri genç kızın gösterdiği tarafa baktıkları zaman Suna'nın varlığını farketmeleri ile çok mutlu olmuşlardı. Tabiki buna en çok sevinenler Leyal ve Onur'du elbette. Leyal daha en son dün gece gruptaki kızlarla yaptıkları sohbet sırasında gelemeyeceğini söylediği arkadaşını bugün karşısında gördüğünde çok mutlu olmuştu. Önce anneannesi ve Ezgi ile hasret gideren genç kadın sonra arkadaşına dönerek sitemini dile getirdi.

"Yalancı hani çok işin vardı gelemeyecektin. Hem ben hemde Müge buna çok üzülmüştük. Ama bakıyorum da hanımefendi bizimle kafa buluyormuş."

"Eeee hep sen mi bulacaksın azda ben bulayım dedim. Sağolsun Ezgi de bana yardımcı oldu."

"Vay vayy birde ikiniz bir olup bizi kandırdınız ha öyle mi? Ama bunu yazdım bir kenara bunun acısını fena çıkartacağım."

"Sanada süpriz yapmaya gelmiyor canım."

Kemal;
"Hanımlar hanımlar sohbetinize doyum olmuyor ama artık gitsek mi acaba? Malum uçağın kalkış anonsu yapıldı da. Biraz daha burda oyalanırsak kaçıracağız."

Kızlar genç adamın sözleri ile atışmalarını sonlandırmışlar sonrada hep beraber kalkış saati gelen uçağa geçip oturmuşlardı. Leyal havalanan uçağın içinde başını cama yaslayıp öylece bulutları izlerken, morali hala hamile olmayışı yüzünden bozuktu.

Giray dalgın bir şekilde dışarıyı izleyen karısının mutsuzluğunun sebebini çok iyi biliyordu. Bir nevi bunun suçlusu olarakta kendisini görüyordu. Her cinsel birlikteliklerinin sonunda hamile kalacağı fikrini o sokuyordu aklına ve karısıda ister istemez bunun etkisinde kalıp kendini kasıyordu. Halbuki karısının anne olmak için yaşı o kadar küçüktü ki, ama kendisi yine bencilliğini konuşturup kendi fikrini karısının aklına zorla olmasada sokmuştu.

Şimdi olmayıncada ister istemez küçüğü kendini üzüyordu. Genç adam karısının moralini düzeltmek için bu durumu tiye alıp onu güldürmek için kızın koluna hafif dokunarak dikkatini çekmeye çalışmıştı.

"Senin bu durum ne kadar sürüyordu?"

Genç kadın kolunun hafif dürtülmesi ile yüzünü kocasına doğru dönmüş ve sorduğu soruyu anlamaz gözlerle bakmıştı.

"Hangi durum?

"Şu dün başlayan kadınsal durum diyorum ne kadar sürecek?"

"Bir hafta sürüyor da sen niye sordun ki şimdi bunu?"