Η απόσταση είναι περίεργο πράγμα. Άλλοι άνθρωποι είναι κοντά μας και ταυτόχρονα κόσμους μακριά, και άλλους τους κουβαλάμε μέσα μας ακόμα και αν μας χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα. Από την αρχή του κόσμου, οι άνθρωποι χωρίζονται από αποστάσεις και ενώνονται με γραμμές. Γραμμές τηλεφώνου, γραμμές σιδηροδρομικες γραμμές, ακτοπλοϊκές. Από την αρχή του κόσμου καλύπτουμε αποστάσεις. Τις καλύπτουμε με ένα άγγιγμα, ένα φιλί, ένα ταξίδι...Μερικές φορές τις καλύπτουμε με πιο πρωτότυπους τρόπους.
Η διαδρομή δεν είναι ευχάριστη. Αλλά συνήθως αξίζει τον κόπο.
-Κείμενο παρμένο από μια ιστοσελίδα.
Δεν της έστειλε κανένα μήνυμα. Κάτι τον βαστούσε πίσω. Ίσως ο εγωισμός του , ίσως ο θυμός του.
Δεν θα το έλεγα ακριβώς θυμό βέβαια. Σε καμία περίπτωση δεν θα της κρατούσε κακία απλα ισως να ήταν απογοητευμένος από την εξέλιξη της σχέσης τους και να το έβγαζε σε νεύρα.
Άργησε να καταλάβει το ποσό λάθος της είχε μιλήσει εκείνη την μέρα.
Ωστόσο μετα από 1 χρόνο περίπου μετακομίζει με τον Άρη και τον Άγγελο στην Αθήνα για να δουλέψουν σε ένα μπαράκι όπου βρήκαν δουλειά με καλά λεφτά.
Βέβαια, δεν ήθελε να επικοινωνήσει μαζί της. Πίστευε πως θα ήταν ευτυχισμένη μακριά του διότι ήξερε πως με τα λόγια του την είχε πληγώσει και δεν της άξιζε.
Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει.
Μόνο εκείνος την έκανε ευτυχισμένη.
Εκείνη από την άλλη ήθελε απλά να τον συναντήσει ξανά, να τον φιλήσει, να τον αγκαλιάσει, να κάνουν έρωτα όλο το βράδυ και προπάντων να είναι πάλι μαζί.
Γιατί αυτό της ήταν δύσκολο; Ρώτα την απόσταση.
-oliaaaa
YOU ARE READING
Too Much Trouble
Teen Fiction" ΕΊΠΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ! ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ ΜΈΣΑ;ΓΙΑΤΊ ΜΕΝΕΙΣ;" φώναξε μέσα στο πρόσωπο μου και έκλεισα τα μάτια μου. Δεν θα φύγω. Δεν θα φύγω αν δεν εξαφανίσω τους δαίμονες που τον περιτριγυριζουν. "Εγ...εγ" ένας λυγμός ξέφυγε από το...
