Too Much Trouble

Κεφάλαιο 2

"Λοιπόν Εύα, από εδώ ο Μιχάλης, η Δανάη, ο Κώστας, ο Πάνος και ο Νίκος" με συστήνει ο Στέφανος σε όλη του την παρέα και τα μάγουλα μου παίρνουν φωτιά.

Ντρέπομαι όταν περιτρυγυριζομαι από πολλά άτομα.

"Χάρηκα" λέει ο καθένας ξεχωριστά.

"Από Αθήνα ε;" ρωτάει ο Μιχάλης. Γνεφω και η Δανάη μου χαμογελαει.

Ενα κινητό δονείται.

Του Στεφάνου.

"Παίδες το βράδυ μας φώναξαν στο στέκι, θα παμε;" ρωτάει ο Στέφανος και συνοφρυωθηκα.

Στέκι;

"Ναι, να έρθει και η Εύα μαζί μας αν θέλει" λέει ένας από τα αγόρια, του οποίου το όνομα μου διαφεύγει αυτή την στιγμή.

"Εμ εντάξει αν είναι θα σου στείλω για σίγουρα το μεσημέρι"απευθύνομαι στον Στέφανο καθώς μέσα στο μάθημα ανταλλάξαμε τηλέφωνα, instagram κτλπ.

" Θα πρέπει να είναι δύσκολο για σένα τώρα εδώ ε;"με ρωτάει η Δανάη.

Αν είναι λέει.

Μου λείπει η Αθήνα.

"Ναι,άφησα τις φίλες μου, το αγόρι μου, είναι αρκετά δύσκολο αλλά νομίζω θα συνηθίσω."

Πφ, ο Γιώργος δεν με άφησε καν να σου εξηγήσω όταν έφυγα.

Απλά θύμωσε και δεν μου μιλούσε.

Έτσι, του έστειλα μήνυμα στο αεροδρόμιο ότι χωρίζουμε.

Δεν μου απάντησε ποτέ και ας το είδε.

Θα ήθελα όμως τα πράγματα τα ήταν καλύτερα μαζί του.

Τέλος πάντων, νέα αρχή νέα ζωή δεν λένε;

Αυτό θα κάνω.

"Μην ανησυχείς, τώρα μπορείς να μας θεωρείς εμάς φίλους σου" λέει ο Στέφανος χαμογελώντας και ανταποδίδω.

[...]

Προς stefanos.g

Όλα εντάξει, με άφησαν να έρθω :)

Από stefanos.g

Τελειααα!Λοιπόν στις 8 συνάντηση έξω από το σχολείο. Τα λέμε όμορφη:)

Ωραία κανονίστηκε και αυτό.

Χαίρομαι τουλάχιστον που μιλάω με κάποια άτομα γιατί αλλιώς θα ήταν πολύ δύσκολα.

Η πόρτα του δωματίου μου χτυπάει και ο μπαμπάς μου μπαίνει μέσα.

"Έλα μπαμπά, πέρνα" κλείνω το κινητό.