Too Much Trouble

Κεφάλαιο 32

"Είμαι η Ζωή, χάρηκα" η όμορφη κοπέλα μπροστά μου τινει το χέρι της για χειραψία.

"Εύα, παρομοίως" της χαμογελάω πλατιά ενώ εκείνη κάθεται δίπλα στον Αγγελο.

Είναι η κοπέλα του.

Δείχνουν τόσο ευτυχισμένοι μαζί.

"Τι τάξη πας;" με ρωτάει με ένα πλατύ χαμόγελο.

" Τρίτη Λυκείου, εσύ;"

"Έχω τελειώσει το σχολείο είμαι 19.Σπουδάζω Λογιστική"

" Ναι το μωρό μου θα γίνει μια σπουδαία Λογίστρια" λέει ο Άγγελος και της αφήνει ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο.

Ο Αλεξ από δίπλα μου έχει περάσει το χέρι μου γύρω από τον ώμο μου και τον χαϊδεύει απαλά.

" Φαίνεστε τόσο διαφορετικοί και όμως ταιριάζεται." δηλώνει κάπως έκπληκτη.

Το αγόρι μου χασκογελάει.

"Και που να μάθεις πως γνωριστήκαμε και τι περάσαμε για να καταλήξουμε ζευγάρι" λέει ενώ πίνει λίγο από τον καφέ του.

"Εγώ ο καημένος τα άκουγα απο το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο κύριος από εκεί μου τα είχε κάνει καρπούζια απο τις μαλακιες που έλεγε. Χαράς το κουράγιο σου Εύα. Τέτοιον πριξαρχιδα εγώ δεν θα τον άντεχα"παραπονιέται ο Άγγελος και ο Αλεξ τον μουτζωνει.

"Και λίγος σου πέφτω ρε παπαρα"

"Μην αγχώνεσαι μωρό μου εσύ! Είσαι καλός σε άλλα πράγματα. Το σεξ σου δεν το κάνει κανείς τόσο καλά"του λέει και καλά ερωτικά ο κολλητός του αλλά εγώ με την Ζωή δεν αντέχουμε και ξεκινάμε να γελάμε.

"Μου λες τώρα ότι αυτοι οι δύο είναι 20 χρόνων; Για μωρά μου κάνουν"

Σήμερα είναι πολύ χαλαρός και αυτό με ευχαριστεί ιδιαίτερα καθώς παίζει να είναι η πρώτη φορά που από το πρωί δεν έχουμε τσακωθεί έστω για λίγο.

Το κινητό μου χτυπάει και το πιάνω στα χέρια μου.

Στέφανος.

Ξεφυσαω.

Νιώθω την αναπνοή του Αλεξ να πέφτει στον ώμο μου.

"Ποιος είναι;" ρωτάει χαμηλόφωνα ενώ γυρίζει ελάχιστα το κινητό μου.

"Ο Στέφανος" του απαντάω γρήγορα και απαντάω στην κλήση.

"Έλα Ευακι. Ήθελα να σου πω ότι θα μαζευτούμε σπίτι μου σήμερα, θα έρθεις;"

Κοιτάζω τον Άγγελο που κάνει νόημα στον Αλεξ να ηρεμήσει.

"Στέφανε έχω κανονίσει, όμως κάποια άλλη φορά μπορούμε εντάξει;"αρνούμαι την πρόσκληση του ευγενικά ενώ νιώθω το χέρι του αγοριού μου να ακουμπάει το δικό μου.

" Καλά, κανένα πρόβλημα. Αν αλλάξει κάτι πάντως, μπορείς να έρθεις"

"Εντάξει, τα λέμε"  τερμάτισα την κλήση και κοίταξα αμήχανα τριγύρω.

"Σε ευχαριστώ"τον ακούω να ψιθυρίζει δίνοντας μου ένα φιλί στο μάγουλο.

Χαμογελάω αυθόρμητα.

[...]

"Σοβαρά μιλάς τώρα; Δηλαδή τα φτιάξατε;"με ρωτάει ενθουσιασμενη η Χριστίνα στην βιντεοκλιση.

"Ναι! Βέβαια δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, δεν είμαι σίγουρη για το αν θα λειτουργήσει."δηλώνω και τις παρατηρώ που με κοιτάζουν περίεργα.

"Τι εννοείς;"

"Αρχικά όλη μέρα τσακωνομαστε. Για λόγους που δεν χρειάζεται ξέρω γω να μαλωσουμε. Εχει κάποια σκαμποανεβασματα η συμπεριφορά του και προσπαθώ να τα διαχειριστώ"

" Έλα μην στεναχωριέσαι. Θα τα καταφέρεις είμαι σίγουρη! " λέει με σιγουριά η Αλεξία.

" Ισως. Τέλος πάντων εσείς θα μπορέσετε να έρθετε; Μου έχετε λείψει"ρωτάω με ένα παράπονο στην φωνή μου.

Μακάρι να έρθουν.

Μακάρι να έρθουν.

" Θα προσπαθήσουμε για το επόμενο Σαββατοκύριακο. Έχουμε ένα θεματακι με τον πατέρα μου αλλά θα λυθεί μην ανησυχείς! " ένα αίσθημα χαράς γεννιέται μέσα μου. Θέλω τόσο πολύ να τα καταφέρουν και να έρθουν.

Μου λείπουν πολύ.

Την ημέρα του αποχαιρετισμου είχαμε δράματα.

"Μακάρι να έρθετε, θέλω παρέα"

"Μισό, εσύ δεν είχες πει ότι έχεις κάνει φίλους;"με ρωτάει μπερδεμένη η Χριστίνα και κουνάω το κεφάλι μου.

"Ναι ναι, απλά δε είμαι τόσο κοντά τους πλέον βασικά είμαι κοντά μόνο με τον Στέφανο και αυτόν με το ζόρι γιατί ο Αλεξ έχει κάποια θεματακια μαζί του" της εξηγώ και τότε ακούγεται ο ήχος της ειδοποιησης του κινητού μου.

"Να φανταστώ ο Αλεξ;"

"Δεν ξέρω, μισό να δω" το παίρνω από το κομοδίνο και το ανοίγω. Χαμογελάω όταν βλέπω από ποιον είναι.

" Σίγουρα είναι από εκείνον για να χαμογελάει σαν ηλιθιο"

"Σκαστε" γκρινιάζω ενώ διαβάζω το μήνυμα.

Από Αλεξ:

Στις 6 θα έρθω να σε πάρω. Φόρα κάτι απλό :)

-oliaaaa