Too Much Trouble

Κεφάλαιο 11

"Απλά φύγε, γαμωτο φύγε" σπάει το βάζο μπροστά μου και μερικά γυαλιά πετάγονται πάνω μου.

"Θα μείνω. Θα μείνω μέχρι να ηρεμήσεις" απαντάω χαμηλόφωνα.

Παρόν:

"Κορίτσια τα έχω κάνει μαντάρα ακόμα δεν ήρθα" λέω απελπισμένη και αισθάνομαι την ανάγκη να κλάψω.

" Εύα απλά πρέπει να τα ξεμπλέξεις. Ρώτα τον Αλεξ τι συμβαίνει ανάμεσα σας, προσπάθησε να μιλήσεις στον Στέφανο"

" Για τον Αλεξ μπορώ να τι κάνω, αλλά ο Στέφανος...ο Στέφανος δεν μου μιλάει. Πιστεύει ότι τον παρατάω για τον άλλον" η φωνή μου ακούγεται μελαγχολική.

" Κοίτα απλά πρέπει ν-"ο ήχος από το κουδούνι της πόρτας διακόπτει την Αλεξία.

" Κορίτσια θα σας πάρω πιο μετά γιατί πρέπει να ανοίξω. Τα λέμε"στέλνω ένα φιλάκι και τερματίζω την κλίση. Οι γονείς μου είναι στην δουλειά.

Κατεβαίνω κάτω και κατευθύνομαι προς την πόρτα. Την ανοιγω σιγά σιγά και αντικρίζω τον Στέφανο.

"Στέφανε;" ρωτάω και ανοίγω περισσότερο την πορτα. Του κάνω νόημα να περάσει μέσα.

"Εμ ήθελα...ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη για την συμπεριφορά μου το πρωί. Θα έπρεπε να σου είχα μιλήσει και να μην είχαν συμπεριφερθει έτσι" απολογείται ενώ τρίβει νευρικά τον αγκώνα του.

"Έλα εδώ ρε" του λέω και τον αγκαλιάζω σφιχτά" Είναι δυνατόν να παρατήσω εγώ ποτέ τον άνθρωπο που ήταν δίπλα από την στιγμή που ήρθα εδώ;"συνεχίζω και τον ρωτάω.

Πως είναι δυνατόν να σκέφτηκε κάτι τέτοιο;

"Απλά ξέρεις... Μου κακοφάνηκε." μπορεί να είναι και η ιδέα μου αλλά μου φαινεται ότι ζηλεύει.

" Είσαι κολλητός πλέον Στέφανε. Γιατί να σου έκανα κάτι τέτοιο; "τον ρωτάω αλλά απάντηση δεν παίρνω.

Απλά μου χαμογελαει.

"Θες να πάμε μια βόλτα εδώ γύρω;" αλλάζει θέμα.

Δεν διαφωνώ βέβαια και αμέσως κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά.

[...]

Πλευρά Αλεξ.

"Ρε τι γίνεται με αυτή την μικρή, την καινούργια;"ρωτάει ο Άγγελος καθώς πίνει μια γουλιά από την μπύρα του.

"Σαν τι να γίνει, τίποτα. Φάση έχει"του απαντάω απλά.

Φάση, φάση αλλά η σκέψη μου είναι όλο σε εκείνη.

"Στο πάρτυ τι κάνατε;" συνέχισε τις ερωτήσεις.

"Τίποτα, απλά ανεβήκαμε πάνω, μιλήσαμε και μετά φύγαμε" του εξηγώ προσπαθώντας να αποφύγω την αλήθεια.

Όταν είπαμε ότι δεν θα το μάθαινε κάνεις το εννοούσαμε.

Και ας το καλύτερο σεξ που έχω κάνει.

"Τι μιλουσατε ρε ;ΕΣΥ με γκόμενα στο δωμάτιο και απλά της μιλούσες;Δεν σε πιστεύω, δεν σε πιστεύω"λέει γελώντας και με κοιτάει στα μάτια.

"Αλήθεια λέω ρε, που να μπλέξω εγώ με τα 17χρονα;Μικρά και ανώριμα είναι"

Ενώ εσύ είσαι ο ώριμος.

Σκάσε εσύ!

"Η συγκεκριμένη φίλε όμως μου παραφαινεται ώριμη. Και καλό κομμάτι."

"Κοντά τα χέρια σου από εκείνη"

"Έχω την Ζωή εγώ, δεν είχα σκ-Ωπα Αλεξ τι έγινε σου γυάλισε η μικρή; "ρωτάει με ύφος, σηκωμένο φρύδι και σκέφτομαι τι είπα πριν από λίγο.

Μα γιατί με νοιάζει τι θα κάνει ο Άγγελος μαζί της;

Ας κάνει ότι θ-

Όχι, όχι δεν θα κανει τίποτα. Δεν θα επιτρέψω να την ακουμπήσει.

"Δεν μου γυάλισε καμία μικρή Αγγελε. Απλά δεν είναι για τα μούτρα σου" προσπαθώ να τα μπαλωσω όσο πιο πολύ μπορώ.

"Ναι γιατί είναι για τα δικά σου ρε μαλάκα; Να!" μου δίνει μια μούντζα και γελάει.

Μέσα μου ομως κάτι με τρώει. Κάτι με τρώει και θέλω να πάω να την δω.

-oliaaaa