THORNS OF FLAME (LOVE+WAR SERIES #6)

❂ CHAPTER 20 ❂

[Addison's POV]

Gulat na gulat si Jace dahil sa sinabi ko kaya agad siyang tumingin sa malayo. Napatawa ako dahil sa reaksyon niya at tumayo ako sa kinauupuan ko. Dahan dahan akong lumapit sa kanya pero hindi niya ako namalayan dahil hanggang ngayon ay malalim parin ang iniisip niya.

"Do you have an idea about who I am?"

Tanong ko habang nakangisi kaya nabaling ulit sa akin ang atensyon niya. Mas lumapit pa ako sa kinauupuan niya at hinawakan ko ang mukha niya saka ko siya pinaharap sa akin.

"Look at my face."

Utos ko kaya sumunod naman siya. Tinitigan niya ng mabuti ang mukha ko pero nang napansin kong napatagal ang pagtitig niya at binitawan ko na siya at lumayo na ako.

"I don't have an idea about who you are."

Sagot niya kaya natawa ako. Sobrang iba ba talaga ng mukha ko sa paningin niya kaya hindi niya talaga ako nakikilala?

"Really? Wow. So that means that I'm really good at pretending."

Napangisi ako nang nasabi ko yun. Maya maya ay napatitig ulit siya sa akin kaya agad kong hinila ang sigarilyo mula sa bibig niya at tinapon ko ito. Pupulutin pa sana niya ito pero agad ko itong tinapakan.

"You're blowing smoke in my beautiful face. Ayokong basta basta mo nalang uusukan ang mukha ko."

Sabi ko pero hindi siya nakaimik. Maya maya ay dumating na si daddy mula sa labas na para bang galit na galit kaya napangisi ako. Alam ko kung bakit siya galit.

"Jace, kulang ang ibinayad mo."

Napatingin si Jace kay daddy at kumunot ang noo niya dahil sa pagtataka. Hindi talaga niya alam ang rule namin dito. What a pity.

"Wait, dalawang milyon yan! Sigurado ako!"

Gulat na gulat na sagot ni Jace kaya natawa kami. Hinagis ni daddy ang nakabukas na bag ni Jace na puno ng pera sa sahig habang masama parin ang tingin niya sa kanya. At dahil dun ay nagkalat ang mga pera sa sahig pero walang niisa sa amin ang pumulot ng mga iyon.

"Jace, wala ka ba talagang kaalam alam tungkol sa rule namin dito?"

Tanong ni daddy kaya nagtaka si Jace. Napatingin siya sa akin na para bang naguguluhan pero inirapan ko lang siya.

"What rule?"

"The rule is that kapag aabot ng isang araw ang utang mo ay dodoblehin namin ito."

Sagot ni daddy sa kanya kaya nagulat siya. Napalingon siya sa mga kasamahan niyang gulat na gulat rin at parang kinakabahan na. A group full of cowards indeed.

"That's not fair! Wala kayong sinabing ganun!"

Sigaw ni Jace kaya agad akong lumapit sa kanya at kinuha ko ang baril mula sa bulsa ko. Tinutukan ko siya nito kaya napatigil siya at napatingin siya sa akin.

"Yes, it's not fair. Dahil dito sa amin, wala kaming pake sa kahit na anong ginagawa namin. Even if it's fair or not, we don't care."

Sabi ko habang tinututukan ko parin siya ng baril. Napalunok siya at napatingin siya sa perang ibinayad niya saka siya tumingin ulit sa akin.

"Pay that debt now or I will shoot you."

Pagbabanta ko sa kanya pero nginisihan lang niya ako kaya nagtaka ako. Why did he——

"I won't. Wala kayong sinabi tungkol dito dati kaya hindi ko babayaran yun!"

Dahil sa sinabi niya ay kumulo ang dugo ko at tinutukan ko siya ng baril sa ulo mismo. Napatingin ulit ako sa kanya at nakita ko siyang nakangisi parin.

"Let me get out from here first. Kukuha lang ako ng pera sa labas."

Nagkatinginan kami ni daddy at tinanguan niya ako para palabasin na si Jace. He smirked at me and alam kong may ibig sabihin nun. I think he really did this on purpose para mapaglaruan ko pa si Jace bago siya tuluyang mamatay.

He's really the best dad ever.

"Okay. But always remember this. I always have an eye on you and you can't escape from it."

____________________________